Lamentations 5

Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Obrať nás, ó Hospodine, k sobě,a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?