Job 38

Tedy odpověděl Hospodin Jobovi z vichru, a řekl:

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

Kdož jest to, jenž zatemňuje radu řečmi neumělými?

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

Přepaš nyní jako muž bedra svá, a nač se tebe tázati budu, oznam mi.

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

Kdes byl, když jsem zakládal zemi? Pověz, jestliže máš rozum.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

Kdo rozměřil ji, víš-li? Aneb kdo vztáhl pravidlo na ni?

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

Na čem podstavkové její upevněni jsou? Aneb kdo založil úhelný kámen její,

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

Když prozpěvovaly spolu hvězdy jitřní, a plésali všickni synové Boží?

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

Aneb kdo zavřel jako dveřmi moře, když vyšlo z života, a zjevilo se?

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Když jsem mu položil oblak za oděv, a mrákotu místo plének jeho,

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

Když jsem jemu uložil úsudek svůj, přistaviv závory a dvéře,

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

I řekl jsem: Až potud vycházeti budeš, a dále nic, tu, pravím, skládati budeš dutí vlnobití svého.

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

Zdaž jsi kdy za dnů svých rozkázal jitru? Ukázal-lis záři jitřní místo její,

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

Aby uchvacovala kraje země, a bezbožní aby z ní vymítáni byli?

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

Tak aby proměnu přijímala jako vosk pečetní, oni pak aby nedlouho stáli jako roucho,

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

A aby bezbožným zbraňováno bylo světla jejich, a rámě vyvýšené zlámáno bylo?

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

Přišel-lis až k hlubinám mořským? A u vnitřnosti propasti chodil-lis?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

Jsou-li tobě zjeveny brány smrti? A brány stínu smrti viděl-lis?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

Shlédl-lis širokosti země? Oznam, jestliže ji znáš všecku.

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

Která jest cesta k obydlí světla, a které místo temností,

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

Že bys je pojal v meze jeho, poněvadž bys srozumíval stezkám domu jeho?

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Věděl-lis tehdáž, že jsi měl se naroditi, a počet dnů tvých jak veliký býti má?

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

Přišel-lis až ku pokladům sněhu? A poklady krupobití viděl-lis,

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Kteréž chovám k času ssoužení, ke dni bitvy a boje?

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

Kterými se cestami rozděluje světlo, kteréž rozhání východní vítr po zemi?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Kdo rozdělil povodní tok, a cestu blýskání hromovému,

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

Tak aby pršel déšť i na tu zemi, kdež není lidí, na poušť, kdež není člověka,

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

Aby zapájel místa planá a pustá, a k zrůstu přivodil trávu mladistvou?

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

Má-liž déšť otce? A kdo plodí krůpěje rosy?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

Z čího života vychází mráz? A jíní nebeské kdo plodí?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

Až i vody jako v kámen se proměňují, a svrchek propasti zamrzá.

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

Zdali zavázati můžeš rozkoše Kuřátek, aneb stahování Orionovo rozvázati?

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

Můžeš-li vyvoditi hvězdy polední v čas jistý, aneb Arktura s syny jeho povedeš-li?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

Znáš-li řád nebes? Můžeš-li spravovati panování jejich na zemi?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

Můžeš-li pozdvihnouti k oblaku hlasu svého, aby hojnost vod přikryla tebe?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

Ty-liž vypustíš blýskání, aby vycházela? Zdaliž řeknou tobě: Aj teď jsme?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

Kdo složil u vnitřnostech lidských moudrost? Aneb kdo dal rozumu stižitelnost?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Kdo vypravovati bude o nebesích moudře? A láhvice nebeské kdo nastrojuje,

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

Aby svlažená země zase stuhnouti mohla, a hrudy se v hromadě držely?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

Honíš-liž ty lvu loupež? A hltavost lvíčat naplňuješ-liž,

Když se stulují v peleších svých, ustavičně z skrýší čihajíce?

Kdo připravuje krkavci pokrm jeho, když mladí jeho k Bohu silnému volají, a toulají se sem i tam pro nedostatek pokrmu?