Job 17

Dýchání mé ruší se, dnové moji hynou, hrobu blízký jsem.

Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.

Jistě posměvači jsou u mne, a pro jejich mne kormoucení nepřichází ani sen na oči mé.

Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.

Postav mi, prosím, rukojmě za sebe; kdo jest ten, nechť mi na to ruky podá.

Masina Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?

Nebo srdce jejich přikryl jsi, aby nerozuměli, a protož jich nepovýšíš.

Fa ny fon'ireto dia voahidinao tsy hidiran'ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.

Kdož pochlebuje bližním, oči synů jeho zhynou.

Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason'ny zanany.

Jistě vystavil mne za přísloví lidem, a za divadlo všechněm,

Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin'ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.

Tak že pro žalost pošly oči mé, a oudové moji všickni stínu jsou podobni.

Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.

Užasnouť se nad tím upřímí, a však nevinný proti pokrytci vždy se zsilovati bude.

Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.40

Přídržeti se bude, pravím, spravedlivý cesty své, a ten, jenž jest čistých rukou, posilní se více.

Fa ny marina mifikitra tsara amin'ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.

Tolikéž i vy všickni obraťte se, a poďte, prosím; neboť nenacházím mezi vámi moudrého.

Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.

Dnové moji pomíjejí, myšlení má mizejí, přemyšlování, pravím, srdce mého.

Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin'ny foko indrindra;

Noc mi obracejí v den, a světla denního ukracují pro přítomnost temností.

Ny alina ataon'ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.

Abych pak čeho i očekával, hrob bude dům můj, ve tmě usteli ložce své.

Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin'ny maizina no hamelarako ny fandriako.

Jámu nazovu otcem svým, matkou pak a sestrou svou červy.

Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.

Kdež jest tedy očekávání mé? A kdo to, čím bych se troštoval, spatří?

Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?

Do skrýší hrobu sstoupí, poněvadž jest všechněm v prachu země odpočívati.

Midina any amin'ny vavahadin'ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin'ny vovoka aho.