Psalms 132

Píseň stupňů. Pamětliv buď, Hospodine, na Davida i na všecka trápení jeho,

خداوندا، داوود و زحمتهایی را که متحمّل شد فراموش مکن.

Jak se přísahou zavázal Hospodinu, a slib učinil Nejmocnějšímu Jákobovu, řka:

به یادآور که قسم خورد و برای تو ای خدای یعقوب نذر کرد:

Jistě že nevejdu do stánku domu svého, a nevstoupím na postel ložce svého,

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

Aniž dám očím svým usnouti, ani víčkám svým zdřímati,

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

Dokudž nenajdu místa Hospodinu, k příbytkům Nejmocnějšímu Jákobovu.

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

Aj, uslyšavše o ní, že byla v kraji Efratském, našli jsme ji na polích Jaharských.

در بیت‌لحم، از وجود صندوق پیمان باخبر شدیم و در شهر یعاریم آن را یافتیم.

Vejdemeť již do příbytků jeho, a skláněti se budeme u podnoží noh jeho.

بیایید به خانهٔ خداوند برویم و در برابر تختش او را پرستش کنیم.

Povstaniž, Hospodine, a vejdi do odpočinutí svého, ty i truhla velikomocnosti tvé.

خداوندا، با صندوق پیمان که نشانهٔ قدرت توست به معبد بزرگ خود بیا و برای همیشه در آنجا ساکن شو.

Kněží tvoji ať se zobláčejí v spravedlnost, a svatí tvoji ať vesele prozpěvují.

کاهنانت لباس عدالت بپوشند و مؤمنین تو با شادی برایت سرود بخوانند!

Pro Davida služebníka svého neodvracejž tváři pomazaného svého.

به‌خاطر بنده‌ات داوود، روی خود را از پادشاه برگزیده‌ات بر مگردان.

Učinilť jest Hospodin pravdomluvnou přísahu Davidovi, aniž se od ní uchýlí, řka: Z plodu života tvého posadím na trůn tvůj.

تو به داوود وعده دادی و از وعدهٔ خود بر نمی‌گردی: «یکی از فرزندان او را پادشاه می‌سازم. و او بعد از تو سلطنت خواهد کرد

Budou-li ostříhati synové tvoji smlouvy mé a svědectví mých, kterýmž je vyučovati budu, také i synové jejich až na věky seděti budou na stolici tvé.

اگر فرزندان تو نیز به پیمان و احکام من وفادار بمانند، فرزندان آنها نیز تا به ابد بر تخت سلطنت تو خواهند نشست.»

Neboť jest vyvolil Hospodin Sion, oblíbil jej sobě za svůj příbytek, řka:

خداوند صهیون را برای سکونت خود برگزید

Toť bude obydlí mé až na věky, tuť přebývati budu, nebo jsem sobě to oblíbil.

و فرمود: «در اینجا برای همیشه سکونت خواهم کرد زیرا چنین اراده نموده‌ام.

Potravu jeho hojným požehnáním rozmnožím, chudé jeho chlebem nasytím,

تمام احتیاجات صهیون را به فراوانی برآورده خواهم ساخت و بینوایان آن را با غذا سیر خواهم كرد.

A kněží jeho v spasení zobláčím, a svatí jeho vesele prozpěvovati budou.

کاهنانش را لباس رستگاری خواهم پوشانید و مؤمنیش با شادی سرود خواهند خواند.

Tuť způsobím, aby zkvetl roh Davidův; připravím svíci pomazanému svému.

در اینجا، داوود را به قدرت خواهم رسانید و چراغی برای برگزیدهٔ خود روشن خواهم کرد.

Nepřátely jeho v hanbu zobláčím, nad ním pak kvésti bude koruna jeho.

دشمنانش را با لباس خجالت خواهم پوشانید، امّا سلطنت او کامیاب و شکوفا خواهد شد.»