Proverbs 4

Poslouchejte, synové, učení otcova, a pozorujte, abyste poznali rozumnost.

ای فرزندان من، به آنچه من، پدرتان به شما تعلیم می‌دهم گوش کنید. توجّه کنید تا معرفت پیدا کنید.

Nebo naučení dobré dávám vám, neopouštějtež zákona mého.

زیرا چیزهای خوبی به شما یاد می‌دهم، پس آنها را فراموش نکنید.

Když jsem byl syn u otce svého mladičký, a jediný při matce své,

وقتی در خانهٔ والدین خود پسر بچّه کوچکی بودم و تنها فرزند مادرم،

On vyučoval mne a říkal mi: Ať se chopí výmluvností mých srdce tvé, ostříhej přikázaní mých, a živ budeš.

پدرم مرا تعلیم داده می‌گفت: «سخنان مرا با دل و جان بشنو و دستورات مرا انجام بده تا رستگار شوی.

Nabuď moudrosti, nabuď rozumnosti; nezapomínej, ani se uchyluj od řečí úst mých.

به دنبال کسب حکمت برو و عقل و بینش پیدا کن. آنچه را می‌گویم فراموش مکن و از آنها سرپیچی منما.

Neopouštějž jí, a bude tě ostříhati; miluj ji, a zachová tě.

خردمندی را ترک مکن تا تو را محافظت نماید. آن را دوست بدار تا از تو مواظبت کند.

Předně moudrosti, moudrosti nabývej, a za všecko jmění své zjednej rozumnost.

تحصیل حکمت از هر کاری ارزنده‌تر است، پس علاوه بر همهٔ چیزهایی که به‌‌ دست می‌آوری، بینش را هم بیاموز.

Vyvyšuj ji, a zvýšíť tě; poctí tě, když ji přijmeš.

حکمت را دوست بدار تا تو را بزرگ و محترم سازد. آن را با اشتیاق طلب نما تا به تو عزّت و شکوه ببخشد.

Přidá hlavě tvé příjemnosti, korunou krásnou obdaří tě.

حکمت برای تو تاج افتخار خواهد بود.»

Slyš, synu můj, a přijmi řeči mé, a tak rozmnoží se léta života tvého.

ای فرزند من، به آنچه می‌گویم خوب گوش کن و آن را جدّی بگیر تا عمری طولانی داشته باشی.

Cestě moudrosti učím tě, vedu tě stezkami přímými.

حکمت را به تو آموختم و راه راست را به تو نشان دادم.

Když choditi budeš, nebude ssoužen krok tvůj, a poběhneš-li, neustrčíš se.

پس، در سفر زندگی خسته نخواهی شد و اگر بدوی، به زمین نخواهی خورد.

Chopiž se učení, nepouštěj, ostříhej ho, nebo ono jest život tvůj.

آنچه را که یاد گرفته‌ای، پیوسته به‌خاطر داشته‌ باش. آنها را فراموش مکن، چون آنها زندگی تو را می‌سازند.

Na stezku bezbožných nevcházej, a nekráčej cestou zlostníků.

از مردم شریر پیروی مکن و از راه مردمان ظالم دوری کن.

Opusť ji, nechoď po ní, uchyl se od ní, a pomiň jí.

کارهای آنها را انجام نده، از آنها دوری نما و راه خود را ادامه بده.

Neboť nespí, leč zlost provedou; anobrž zahánín bývá sen jejich, dokudž ku pádu nepřivodí,

آنها تا کار خلافی نکرده باشند نمی‌خوابند و تا به کسی صدمه نزده باشند، آرام نمی‌گیرند.

Proto že jedí chléb bezbožnosti, a víno loupeží pijí.

چون ظلم و شرارت برای آنها مثل نان و آبی است که می‌خورند و می‌‌نوشند.

Ale stezka spravedlivých jako světlo jasné, kteréž rozmáhá se, a svítí až do pravého dne.

راه مردم نیکوکار مانند سپیده‌دَم است که هر لحظه روشنایی آن بیشتر می‌شود تا روز برسد.

Cesta pak bezbožných jako mrákota; nevědí, na čem se ustrčiti mohou.

امّا راه مردم شریر مثل شب، تاریک است. آنها به زمین می‌خورند امّا علّت آن را نمی‌دانند.

Synu můj, slov mých pozoruj, k řečem mým nakloň ucha svého.

ای فرزند من، به سخنان من گوش بده و به آنچه می‌گویم توجّه داشته باش.

Nechať neodcházejí od očí tvých, ostříhej jich u prostřed srdce svého.

آنها را در قلب خود حفظ کن و هرگز از یاد مبر.

Nebo životem jsou těm, kteříž je nalézají, i všemu tělu jejich lékařstvím.

کسی‌که آنها را بفهمد دارای سلامتی و زندگی بهتری خواهد شد.

Přede vším, čehož se stříci sluší, ostříhej srdce svého, nebo z něho pochází život.

توجّه داشته باش که چطور فکر می‌‌کنی، زیرا افکار تو سرچشمهٔ زندگی توست.

Odlož od sebe převrácenost úst, a zlost rtů vzdal od sebe.

سخنان دروغ و بیهوده را از دهان خود دور کن

Oči tvé ať k dobrým věcem patří, a víčka tvá ať přímě hledí před tebou.

با جرأت و اطمینان به جلو نگاه کن و سرافکنده مباش.

Zvaž stezku noh svých, a všecky cesty tvé ať jsou spraveny.

برای هر کاری که می‌‌کنی، خوب نقشه بکش تا کارهایت به خوبی انجام شود.

Neuchyluj se na pravo ani na levo, odvrať nohu svou od zlého.

حتّی یک قدم از راه راست منحرف مشو و از بدی دوری نما.