Job 5

Zavolejž tedy, dá-liť kdo odpověd? A k kterému se z svatých obrátíš?

فریاد برآور، ببین که آیا کسی به داد تو می‌رسد؟ دست به دامان کدام‌یک از مقدّسین خواهی شد؟

Pakli k bláznu, zahubí ho rozhněvání, a nesmyslného zabije prchlivost.

غصّه، نادانان را می‌کشد و حسادت، شخص ساده لوحان را.

Jáť jsem viděl blázna, an se vkořenil, ale hned jsem zle tušil příbytku jeho, řka:

آنها برای مدّتی موفّق هستند، امّا بلای ناگهانی بر خانهٔ‌شان نازل می‌شود.

Vzdáleniť jsou synové jeho od spasení; nebo potříni budou v bráně, aniž bude, kdo by je vytrhl.

فرزندانشان بی‌پناه می‌گردند؛ در امنیّت نیستند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

Obilé jeho zžíře hladovitý, a i z prostřed trní je vychvátí; nadto sehltí násilník statek takových.

مردمانِ گرسنه محصولات آنها را حتّی اگر در میان خارها باشد، خواهند خورد و اشخاص حریص، دارایی آنها را غارت خواهند نمود.

Neboť nepochází z prachu trápení, aniž se z země pučí bída.

شرارت در خاک رشد نمی‌کند و مشکلات هیچ‌گاه از زمین نمی‌رویند،

Ale člověk rodí se k bídě, tak jako jiskry z uhlí zhůru létají.

بلکه همان‌طور که شعله از آتش بلند می‌شود، بدبختی هم از خود انسان سرچشمه می‌گیرد.

Jistě žeť bych já hledal Boha silného, a jemu bych předložil při svou,

ولی اگر من به جای تو بودم، برای حل مشکل خود به سوی خدا باز می‌گشتم،

Kterýž činí věci veliké, nezpytatelné, divné, a jimž počtu není,

زیرا او کارهای عجیب و معجزات حیرت‌انگیز و بی‌‌شمار انجام می‌دهد.

Kterýž dává déšť na zemi, a spouští vody na pole,

باران را می‌فرستد و کشتزارها را آبیاری می‌کند.

Kterýž sází opovržené na místě vysokém, a žalostící vyvyšuje spasením,

فروتنان را سرفراز، و ماتمیان را شادمان می‌سازد.

Kterýž v nic obrací myšlení chytráků, tak aby nemohli k skutku přivésti ruce jejich ničeho,

نقشهٔ حیله‌گران را باطل می‌کند و آنها را در کارهایشان ناکام می‌سازد.

Kterýž lapá moudré v chytrosti jejich; nebo rada převrácených bláznová bývá.

خودشان در دامی که برای دیگران گذاشته‌اند، گرفتار می‌شوند؛ و توطئهٔ آنها نقش برآب می‌گردد.

Ve dne motají se jako ve tmách, a jako v noci šámají o poledni.

روزِ روشنِ آنها به شبِ تاریک مبدّل می‌شود و کورمال‌کورمال راه می‌روند.

Kterýž zachovává od meče a od úst jejich, a chudého od ruky násilníka.

امّا خدا نیازمندان و فقیران را از ظلمِ ظالم و از چنگِ زورمندان نجات می‌دهد.

Máť zajisté nuzný naději, ale nepravost musí zacpati ústa svá.

به مسکینان امید می‌بخشد و دهان شریران را خواهد بست.

Aj, jak blahoslavený jest člověk, kteréhož tresce Bůh! A protož káráním Všemohoucího nepohrdej.

خوشا به حال کسی‌که خدا او را تنبیه می‌کند، پس تو نباید از تنبیه قادر مطلق آزرده شوی،

Onť zajisté uráží, on i obvazuje; raní, ruka jeho také léčí.

زیرا اگر خدا کسی را مجروح می‌کند، خودش هم جراحت او را می‌بندد، بیمار می‌سازد و شفا می‌دهد.

Z šesti úzkostí vysvobodil by tebe, ano i v sedmi nedotklo by se tebe zlé.

او بارها تو را از بلاهای گوناگون نجات خواهد داد.

V hladu vykoupil by tě od smrti, a v boji od moci meče.

در وقت قحطی تو را از مرگ رهایی می‌بخشد و هنگام جنگ از دَم شمشیر.

Když utrhá jazyk, byl bys skryt, aniž bys se bál zhouby, když by přišla.

از زخمِ زبان در امان خواهی بود و از هلاکت، تو را خواهد رهانید.

Zhouba a hlad buď tobě za smích, a nestrachuj se ani líté zvěři zemské.

به جنگ و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی نخواهی ترسید.

Nebo s kamením polním příměří tvé, a zvěř lítá polní pokoj zachová k tobě.

زمینی را که شخم می‌زنی بدون سنگ خواهد بود و با حیوانات وحشی در صلح و صفا زندگی خواهی کرد.

A shledáš, žeť stánek tvůj bude bezpečný, a navrátíš se zase k příbytku svému, a nezhřešíš.

خانه‌ات محفوظ بوده و اموال تو دزدیده نخواهد شد.

Shledáš také, žeť se rozmnoží símě tvé, a potomci tvoji jako bylina zemská.

فرزندانت همچون علف صحرا، زیاد خواهند شد.

Vejdeš v šedinách do hrobu, tak jako odnášíno bývá zralé obilí časem svým.

مانند خوشهٔ رسیدهٔ گندم، که در موسمش درو می‌شود، در پیری و سالخوردگی از جهان خواهی رفت.

Aj, toť jsme vyhledali, a takť jest; poslechniž toho, a schovej sobě to.

ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.