Job 21

A odpovídaje Job, řekl:

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.

به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?

من از خدا شکایت دارم نه از انسان، به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده‌ام.

Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.

به من نگاه کنید و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.

Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.

وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?

چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.

ایشان دارای فرزندان و نوه‌ها خواهند شد، و شاهد رشد ایشان خواهند بود.

Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.

خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آنها را جزا نمی‌دهد.

Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.

تعداد گلّه‌هایشان افزایش می‌یابد و هیچ‌کدام آنها تلف نمی‌شود.

Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.

کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می‌کنند.

Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.

با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

Tráví v štěstí dny své, a v okamžení do hrobu sstupují.

بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می‌گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا می‌روند.

Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?

می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.

آنها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

Často-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?

آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟

Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?

یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,

شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند، امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد، تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.

A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?

خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?

آیا انسان پس از مرگ، زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند، نگران خانواده‌اش خواهد بود؟

Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?

آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.

برخی هم در بدبختی، درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.

امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرمها می‌شوند.

Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.

من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.

Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?

می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,

بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسید و شرح سفر آنها را بخوانید.

Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?

آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانند و از غضب خدا نجات می‌یابند.

Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?

کسی نیست که شرایران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.

وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.

مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند، حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.

Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich nezůstává než faleš.

پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.