Job 20

Odpovídaje pak Zofar Naamatský, řekl:

ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمی‌توانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.

Z příčiny té myšlení má k odpovídání tobě nutí mne, a to abych rychle učinil,

ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمی‌توانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.

Že kárání k zahanbení svému slyším, pročež duch můj osvícený nutí mne, aťbych odpovídal.

سخنان تو توهین‌آمیز بودند، امّا من می‌دانم که چگونه به تو جواب بدهم.

Zdaž nevíš o tom, že od věků, a jakž postavil Bůh člověka na zemi,

می‌دانی که از زمان قدیم از وقتی‌که انسان برای اولین بار بر زمین نهاده شد،

Plésání bezbožných krátké jest, a veselí pokrytce jen na chvílku?

سعادت و خوشی مردم بدکار، همیشه ناپایدار بوده است.

Byť pak vstoupila až k nebi pýcha jeho, a hlava jeho oblaku by se dotkla,

آنها هرقدر در زندگی پیشرفت کنند و جاه و جلالشان سر به فلک بکشد،

Však jako lejno jeho na věky zahyne. Ti, kteříž jej vídali, řeknou: Kam se poděl?

سرانجام مانند فضلهٔ خود دور انداخته شده، برای همیشه نابود می‌گردند و آشنایانشان می‌گویند: «آنها کجا هستند؟»

Jako sen pomine, aniž ho naleznou; nebo uteče jako vidění noční.

همچون خواب و خیال محو می‌شوند، و دیگر دیده نخواهند شد

Oko, kteréž ho vídalo, již ho nikdy neuzří, aniž více patřiti bude na něj místo jeho.

بدکاران دیگر دیده نخواهند شد و از جایی که زندگی می‌کردند برای همیشه ناپدید می‌گردند.

Synové jeho budou přízně u nuzných hledati, a ruce jeho musejí zase vraceti loupež svou.

فرزندانشان از مردم فقیر گدایی می‌کنند و همهٔ آنچه را که از مردم بزور گرفته بودند، پس می‌دهند.

Kosti jeho naplněny jsou hříchy mladosti jeho, a s ním v prachu lehnou.

بدنهایشان که زمانی جوان و نیرومند بود، به گور می‌رود و خاک می‌شود.

A ačkoli zlost sladne v ústech jeho, a chová ji pod jazykem svým;

آنها از شرارت لذّت می‌برند و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه می‌دارد،

Kochá se v ní, a nepouští jí, ale zdržuje ji u prostřed dásní svých:

آنها از شرارت لذّت می‌برند و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه می‌دارد،

Však pokrm ten ve střevách jeho promění se; bude jako žluč hadů nejlítějších u vnitřnostech jeho.

امّا آنچه را که خورده‌اند، در شکمشان ترش کرده، به زهرمار تبدیل می‌شود

Zboží nahltané vyvrátí, z břicha jeho Bůh silný je vyžene.

و ثروتی را که بلعیده‌اند، قی می‌کنند. خدا همه را از شکمشان بیرون می‌کشد.

Jed hadů lítých ssáti bude, zabije ho jazyk ještěrčí.

آنچه را که خورده‌اند، مانند زهر مار آنها را مسموم کرده، هلاک می‌سازد.

Neuzří pramenů potoků a řek medu a másla.

آن‌قدر زنده نمی‌مانند که از نعمات روغن زیتون، شیر و عسل بهره‌ای ببرند

Navrátí úsilé cizí, a nezažive ho, vedlé nátisku svého rozličného; nebude na ně vesel.

و از دارایی و اموال خود استفاده کنند و لذّت ببرند.

Nebo utiskal a opouštěl nuzné, dům zloupil a nestavěl ho.

زیرا آنها به مردم مسکین ظلم نموده، مال ایشان را غصب کردند و خانه‌ای را که خودشان نساخته بودند، بزور گرفتند.

Pročež nesezná nic pokojného v životě svém, aniž které nejrozkošnější své věci bude moci zachovati.

در اندوختن ثروت، حریص هستند و قناعت ندارند.

Nic mu nepozůstane z pokrmu jeho, tak že nebude míti, čím by se troštoval.

از مالی که دزدیده‌اند، چیزی برایشان باقی نمی‌ماند و خوشبختی آنها از بین خواهد رفت.

Byť pak i dovršena byla hojnost jeho, ssoužení míti bude; každá ruka trapiče oboří se na něj.

در اوج سعادت، ناگهان مصیبت و بدبختی بر سرشان می‌آید و رنج و مصیبت دامنگیرشان می‌شود.

By měl čím naplniti břicho své, dopustí na něj Bůh prchlivost hněvu svého, kterouž na něj dštíti bude i na pokrm jeho.

در وقتی‌که همه‌چیز دارند و شکمشان سیر است، به غضب خدا گرفتار می‌شوند.

Když utíkati bude před zbrojí železnou, prostřelí ho lučiště ocelivé.

از شمشیر آهنین فرار می‌کنند، امّا هدف تیر برنزی قرار می‌گیرند.

Střela vyňata bude z toulu a vystřelena, nadto meč pronikne žluč jeho; a když odcházeti bude, přikvačí jej hrůzy.

وقتی تیر را از بدنشان بیرون می‌کشند، نوک برّاق آن جگرشان را پاره می‌کند و وحشت مرگ آنها را فرا می‌گیرد.

Všeliká neštěstí jsou polečena v skrýších jeho, zžíře jej oheň nerozdmýchaný, zle se povede i pozůstalému v stanu jeho.

همهٔ مال و ثروتی را که اندوخته‌اند، نابود می‌شود و آتش ناگهانی، باقیماندهٔ دارایی آنها را از بین می‌برد.

Odkryjí nebesa nepravost jeho, a země povstane proti němu.

آسمانها گناهانشان را آشکار می‌سازند و زمین برضد آنها گواهی می‌دهد.

Rozptýlena bude úroda domu jeho, rozplyne se v den hněvu jeho.

در اثر خشم خدا همهٔ اموالشان تاراج می‌شود.

Tenť jest podíl člověka bezbožného od Boha, to, pravím, dědictví vyrčené jemu od Boha silného.

این است سرنوشت مردم بدکار که خدا برایشان تعیین کرده است.