Job 19

Tedy odpověděv Job, řekl:

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Dokudž trápiti budete duši mou, a dotírati na mne řečmi svými?

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Již na desetkrát zhaněli jste mne, aniž se stydíte, že se zatvrzujete proti mně.

بارها به من اهانت کرده‌اید و از رفتار خود با من خجالت نمی‌کشید.

Ale nechť jest tak, že jsem zbloudil, při mně zůstane blud můj.

اگر من گناهی کرده باشم، ضرر آن به خودم می‌رسد و به شما آسیبی نمی‌رساند.

Jestliže se pak vždy proti mně siliti chcete, a obviňujíc mne, za pomoc sobě bráti proti mně potupu mou:

شما خود را بهتر و برتر از من می‌دانید و مصیبتهای مرا نتیجهٔ گناه من می‌پندارید.

Tedy vězte, že Bůh podvrátil mne, a sítí svou otáhl mne.

درحالی‌که خدا این روز بد را بر سر من آورده و به دام خود گرفتارم کرده است.

Nebo aj, volám-li pro nátisk, nemám vyslyšení; křičím-li, není rozsouzení.

حتّی وقتی از ظلمی که به من شده است، فریاد می‌زنم و کمک می‌طلبم، کسی به داد من نمی‌رسد.

Cestu mou zapletl tak, abych nikoli projíti nemohl, a stezky mé temnostmi zastřel.

خدا راه مرا بسته و آن را تاریک کرده است و امید رهایی از این وضع برای من نیست.

Slávu mou se mne strhl, a sňal korunu s hlavy mé.

او عزّت و اعتبار مرا از بین برد و هرچه که داشتم از من گرفته.

Zpodvracel mne všudy vůkol, abych zahynul, a vyvrátil jako strom naději mou.

از هر طرف مرا خُرد نموده و نهال آرزوهای مرا از ریشه کنده است.

Nadto zažžel proti mně prchlivost svou, a přičtl mne mezi nepřátely své.

آتش غضب خود را بر من افروخته و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Pročež přitáhše houfové jeho, učinili sobě ke mně cestu, a vojensky se položili okolo stanu mého.

لشکر خود را می‌فرستد تا چادر مرا محاصره کنند.

Bratří mé ode mne vzdálil, a známí moji všelijak se mne cizí.

او خانواده‌ام را از من جدا کرد و آشنایانم را با من بیگانه ساخت.

Opustili mne příbuzní moji, a známí moji zapomenuli se na mne.

خویشاوندان و دوستانِ نزدیک من، فراموشم کرده‌اند

Podruhové domu mého a děvky mé za cizího mne mají, cizozemec jsem před očima jejich.

و مهمان خانه‌ام مرا از یاد برده است. کنیزان خانه‌ام مرا نمی‌شناسند و برای آنها بیگانه شده‌ام.

Na služebníka svého volám, ale neozývá se, i když ho ústy svými pěkně prosím.

خدمتکار خود را با زاری و التماس صدا می‌کنم، امّا او جوابم را نمی‌دهد.

Dýchání mého štítí se manželka má, ačkoli pokorně jí prosím, pro dítky života mého.

زن من طاقت بوی دهان مرا ندارد و برادرانم از من بیزار هستند.

Nadto i ti nejšpatnější pohrdají mnou; i když povstanu, utrhají mi.

حتّی بچّه‌ها با حقارت به من می‌نگرند و مسخره‌ام می‌کنند.

V ošklivost mne sobě vzali všickni rádcové moji, a ti, kteréž miluji, obrátili se proti mně.

دوستان صمیمی‌ام از من نفرت دارند و کسانی را که دوست می‌داشتم، از من روی‌گردان شده‌اند.

K kůži mé jako k masu mému přilnuly kosti mé, kůže při zubích mých toliko v cele zůstala.

از من فقط پوست و استخوان باقیمانده است و به سختی از مرگ گریخته‌ام.

Slitujte se nade mnou, slitujte se nade mnou, vy přátelé moji; nebo ruka Boží se mne dotkla.

شما دوستان من هستید، بر من رحم کنید، زیرا دست خدا مرا به این روز انداخته است.

Proč mi se protivíte tak jako Bůh silný, a masem mým nemůžte se nasytiti?

چرا شما هم مانند خدا مرا عذاب می‌دهید؟ چرا مرا به حال خودم نمی‌گذارید؟

Ó kdyby nyní sepsány byly řeči mé, ó kdyby v knihu vepsány byly,

ای کاش سخنان مرا کسی به یاد می‌آورد و در کتابی می‌نوشت

Anobrž rafijí železnou a olovem na věčnost na skále aby vyryty byly.

و یا با قلم آهنین آنها را بر سنگی حک می‌کرد، تا برای همیشه باقی بمانند.

Ačkoli já vím, že vykupitel můj živ jest, a že v den nejposlednější nad prachem se postaví.

امّا می‌دانم که نجات‌دهندهٔ من در آسمان است و روزی برای دفاع من به زمین خواهد آمد.

A ač by kůži mou i tělo červi zvrtali, však vždy v těle svém uzřím Boha.

یقین دارم که حتّی پس از آن که گوشت و پوست بدنم بپوسند، خدا را می‌بینم.

Kteréhož já uzřím sobě, a oči mé spatří jej, a ne jiný, jakkoli zhynula ledví má u vnitřnosti mé.

او برای من بیگانه نیست. او را با همین چشمان خود خواهم دید.

Ješto byste říci měli: I pročež ho trápíme? poněvadž základ dobré pře při mně se nalézá.

وقتی گفتید: «چگونه او را عذاب دهیم؟» از حال رفتم. شما می‌خواستید با بهانه‌ای مرا متّهم سازید.

Bojte se meče, nebo pomsta za nepravosti jest meč, a vězte, žeť bude soud.

پس از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که روز داوری خدا در انتظار شماست.