Job 13

Aj, všecko to vidělo oko mé, slyšelo ucho mé, a srozumělo tomu.

چیزهایی را که بیان کردید، من قبلاً دیده و شنیده بودم.

Jakož vy znáte to, znám i já, nejsem zpozdilejší než vy.

هر چیزی را که شما می‌دانید، من هم می‌دانم و از شما کمتر نیستم.

Jistě žeť já s Všemohoucím mluviti, a s Bohem silným o svou při jednati budu.

امّا می‌خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و با او بحث نمایم.

Nebo vy jste skladatelé lži, a lékaři marní všickni vy.

ولی شما حقیقت را با دروغ می‌پوشانید و طبیبان بی‌کفایتی هستید.

Ó kdybyste aspoň mlčeli, a bylo by vám to za moudrost.

اگر به راستی عاقل می‌بودید، حرفی نمی‌زدید.

Slyštež medle odpory mé, a důvodů rtů mých pozorujte.

حالا به دلایل من توجّه کنید و به سخن من گوش بدهید.

Zdali zastávajíce Boha silného, mluviti máte nepravost? Aneb za něho mluviti máte lest?

چرا دروغ می‌گویید فکر می‌کنید که دروغ شما منفعتی برای خدا دارد؟

Zdaliž osobu jeho přijímati budete, a o Boha silného se zasazovati?

می‌خواهید به بهانهٔ طرفداری از او، حقیقت را بپوشانید و ادّعای خود را ارائه نمایید.

Zdaž vám to k dobrému bude, když na průbu vezme vás, že jakož člověk oklamán bývá, oklamati jej chcete?

اگر خدا از نزدیک به شما نگاه کند، آیا چیز خوبی در شما پیدا می‌کند؟ آیا می‌توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟

V pravdě žeť vám přísně domlouvati bude, budete-li povrchně osoby jeho šetřiti.

بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا خواهد می‌دهد.

Což ani důstojnost jeho vás nepředěšuje, ani strach jeho nepřikvačuje vás?

و قدرت او شما را به وحشت می‌اندازد.

Všecka vzácnost vaše podobná jest popelu, a hromadám bláta vyvýšení vaše.

دلایل شما بی‌معنی و ادّعایتان مانند دیوارهای گِلی سُست و بی‌اساس است.

Postrptež mne, nechať já mluvím, přiď na mne cokoli.

پس خاموش باشید و به من فرصت بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه می‌خواهد بشود!

Pročež bych trhati měl maso své zuby svými, a duši svou klásti v ruku svou?

با این کار، جان خود را به خطر می‌اندازم.

By mne i zabil, což bych v něho nedoufal? A však cesty své před oblíčej jeho předložím.

هیچ امیدی ندارم. گرچه خدا مرا بکشد، در حضور او از خود دفاع خواهم کرد.

Onť sám jest spasení mé; nebo před oblíčej jeho pokrytec nepřijde.

ممکن است با راستگویی خود نجات یابم، چون شخص بی‌گناهی هستم، با جرأت در پیشگاه خدا می‌ایستم.

Poslouchejte pilně řeči mé, a zprávu mou pusťte v uši své.

اکنون به سخنان من گوش بدهید و به توضیحات من توجّه کنید.

Aj, jižť začínám pře své vésti, vím, že zůstanu spravedliv.

ادّعای من این است: من می‌دانم که تبرئه می‌شوم.

Kdo jest, ješto by mi odpíral, tak abych nyní umlknouti a umříti musil?

خدایا آیا برای متّهم کردن من می‌آیی؟ اگر چنین است، من آماده‌ام تا ساکت شوم و بمیرم.

Toliko té dvoji věci, ó Bože, nečiň mi, a tehdy před tváří tvou nebudu se skrývati:

خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آنها را اجابت فرمایی، آنگاه می‌توانم با تو روبه‌رو شوم.

Ruku svou vzdal ode mne, a hrůza tvá nechť mne neděsí.

از مجازات من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.

Zatím povolej mne, a buduť odpovídati; aneb nechať já mluvím, a odpovídej mi.

خدایا اول تو حرف بزن و من پاسخ خواهم داد، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آن وقت جواب مرا بده.

Jak mnoho jest mých nepravostí a hříchů? Přestoupení mé a hřích můj ukaž mi.

به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.

Proč tvář svou skrýváš, a pokládáš mne sobě za nepřítele?

چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ چرا با من مثل دشمن خودت برخورد می‌کنی؟

Zdaliž list větrem se zmítající potříti chceš, a stéblo suché stihati budeš?

آیا تو سعی می‌کنی مرا بترسانی؟ من چیزی بیشتر از یک برگ نیستم؛ آیا به یک پَر‌ِ کاه حمله می‌کنی؟

Že zapisuješ proti mně hořkosti, a dáváš mi v dědictví nepravosti mladosti mé,

تو اتّهامات تلخی را علیه من می‌آوری، حتّی برای گناهانی که در جوانی مرتکب شدم.

A dáváš do klady nohy mé, a šetříš všech stezek mých, na paty noh mých našlapuješ;

پاهایم را در زنجیر می‌گذاری و هر قدمی که برمی‌دارم مراقب من هستی.

Ješto člověk jako hnis kazí se, a jako roucho, kteréž jí mol.

در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.