Psalms 132

Píseň stupňů. Pamětliv buď, Hospodine, na Davida i na všecka trápení jeho,

Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;

Jak se přísahou zavázal Hospodinu, a slib učinil Nejmocnějšímu Jákobovu, řka:

Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:

Jistě že nevejdu do stánku domu svého, a nevstoupím na postel ložce svého,

Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;

Aniž dám očím svým usnouti, ani víčkám svým zdřímati,

Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,

Dokudž nenajdu místa Hospodinu, k příbytkům Nejmocnějšímu Jákobovu.

Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.

Aj, uslyšavše o ní, že byla v kraji Efratském, našli jsme ji na polích Jaharských.

Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.

Vejdemeť již do příbytků jeho, a skláněti se budeme u podnoží noh jeho.

Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.

Povstaniž, Hospodine, a vejdi do odpočinutí svého, ty i truhla velikomocnosti tvé.

Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.

Kněží tvoji ať se zobláčejí v spravedlnost, a svatí tvoji ať vesele prozpěvují.

Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.

Pro Davida služebníka svého neodvracejž tváři pomazaného svého.

Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.

Učinilť jest Hospodin pravdomluvnou přísahu Davidovi, aniž se od ní uchýlí, řka: Z plodu života tvého posadím na trůn tvůj.

La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;

Budou-li ostříhati synové tvoji smlouvy mé a svědectví mých, kterýmž je vyučovati budu, také i synové jejich až na věky seděti budou na stolici tvé.

Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.

Neboť jest vyvolil Hospodin Sion, oblíbil jej sobě za svůj příbytek, řka:

Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:

Toť bude obydlí mé až na věky, tuť přebývati budu, nebo jsem sobě to oblíbil.

Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.

Potravu jeho hojným požehnáním rozmnožím, chudé jeho chlebem nasytím,

Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.

A kněží jeho v spasení zobláčím, a svatí jeho vesele prozpěvovati budou.

Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.

Tuť způsobím, aby zkvetl roh Davidův; připravím svíci pomazanému svému.

Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.

Nepřátely jeho v hanbu zobláčím, nad ním pak kvésti bude koruna jeho.

Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.