Proverbs 26

Jako sníh v létě, a jako déšť ve žni, tak nepřipadá na blázna čest.
Kiel neĝo en somero, kaj kiel pluvo en tempo de rikolto, Tiel ne konvenas honoro por malsaĝulo.
Jako vrabec přenáší se, a vlaštovice létá, tak zlořečení bez příčiny nedojde.
Kiel birdo forleviĝas, kiel hirundo forflugas, Tiel senkaŭza malbeno ne efektiviĝas.
Bič na koně, uzda na osla, a kyj na hřbet blázna.
Vipo estas por ĉevalo, brido por azeno, Kaj bastono por la dorso de malsaĝuloj.
Neodpovídej bláznu podlé bláznovství jeho, abys i ty jemu nebyl podobný.
Ne respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke vi mem ne fariĝu egala al li.
Odpověz bláznu podlé bláznovství jeho, aby sám u sebe nebyl moudrý.
Respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke li ne estu saĝulo en siaj propraj okuloj.
Jako by nohy osekal, bezpráví se dopouští ten, kdož svěřuje poselství bláznu.
Kiu komisias aferon al malsaĝulo, Tiu tranĉas al si la piedojn kaj sin suferigas.
Jakož nejednostejní jsou hnátové kulhavého, tak řeč v ústech bláznů.
Kiel la kruroj de lamulo pendas peze, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
Jako vložiti kámen do praku, tak jest, když kdo ctí blázna.
Kiel iu, kiu alligas ŝtonon al ĵetilo, Tiel estas tiu, kiu faras honoron al malsaĝulo.
Trn, kterýž se dostává do rukou opilého, jest přísloví v ústech bláznů.
Kiel dorna kano en la mano de ebriulo, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
Veliký pán stvořil všecko, a dává odplatu bláznu, i odměnu přestupníkům.
Kompetentulo ĉion bone faras; Sed kiu dungas pasantojn, tiu dungas malsaĝulojn.
Jakož pes navracuje se k vývratku svému, tak blázen opětuje bláznovství své.
Kiel hundo revenas al sia vomitaĵo, Tiel malsaĝulo ripetas sian malsaĝaĵon.
Spatřil-li bys člověka, an jest moudrý sám u sebe, naděje o bláznu lepší jest než o takovém.
Ĉu vi vidas homon, kiu estas saĝa en siaj okuloj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
Říká lenoch: Lev lítý jest na cestě, lev jest v ulici.
Maldiligentulo diras: Leono estas sur la vojo, Leono estas sur la stratoj.
Dvéře se obracejí na stežejích svých, a lenoch na lůži svém.
Pordo turniĝas sur sia hoko, Kaj maldiligentulo sur sia lito.
Schovává lenivý ruku svou za ňadra; těžko mu vztáhnouti ji k ústům svým.
Maldiligentulo ŝovas sian manon en la poton, Kaj ne volas venigi ĝin al sia buŝo.
Moudřejší jest lenivý u sebe sám, nežli sedm odpovídajících s soudem.
Maldiligentulo estas en siaj okuloj pli saĝa, Ol sep veraj saĝuloj.
Psa za uši lapá, kdož odcházeje, hněvá se ne v své při.
Pasanto, kiu sin miksas en malpropran disputon, Estas kiel iu, kiu kaptas hundon je la oreloj.
Jako nesmyslný vypouští jiskry a šípy smrtelné,
Kiel frenezulo, kiu ĵetas fajron, Sagojn, kaj morton,
Tak jest každý, kdož oklamává bližního, a říká: Zdaž jsem nežertoval?
Tiel estas homo, kiu trompas sian proksimulon, Kaj diras: Mi ja ŝercas.
Když není drev, hasne oheň; tak když nebude klevetníka, utichne svár.
Kie ne estas ligno, estingiĝas la fajro; Kaj se ne estas kalumnianto, ĉesiĝas malpaco.
Uhel mrtvý k roznícení, a drva k ohni, tak člověk svárlivý k roznícení svady.
Karbo servas por ardaĵo, ligno por fajro, Kaj homo malpacema por provoki malpacon.
Slova utrhače jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
Stříbrná trůska roztažená po střepě jsou rtové protivní a srdce zlé.
Varmegaj lipoj kun malica koro Estas nepurigita arĝento, kiu kovras argilaĵon.
Rty svými za jiného se staví ten, jenž nenávidí, ale u vnitřnosti své skládá lest.
Malamanto havas maskitajn parolojn, Kaj en sia koro li preparas malicon.
Když se ochotný ukáže řečí svou, nevěř mu; nebo sedmera ohavnost jest v srdci jeho.
Kiam li ĉarmigas sian voĉon, ne kredu al li; Ĉar sep abomenaĵoj estas en lia koro.
Přikrývána bývá nenávist chytře, ale zlost její zjevena bývá v shromáždění.
Kiu trompe kaŝas malamon, Tiu aperigos sian malbonecon en popola kunveno.
Kdo jámu kopá, do ní upadá, a kdo valí kámen, na něj se obrací.
Kiu fosas foson, tiu falos en ĝin; Kaj kiu rulas ŝtonon, al tiu ĝi revenos.
Člověk jazyka ošemetného v nenávisti má ponížené, a ústy úlisnými způsobuje pád.
Mensogema lango malamas tiujn, kiujn ĝi dispremis; Kaj hipokrita buŝo kaŭzas pereon.