Numbers 33

Tato jsou tažení synů Izraelských, kteříž vyšli z země Egyptské po houfích svých, pod spravou Mojžíše a Arona.

Jen estas la iroj de la Izraelidoj, per kiuj ili eliris el la lando Egipta, laŭ siaj taĉmentoj, sub la kondukado de Moseo kaj Aaron.

Sepsal pak Mojžíš vycházení jejich podlé toho, jakž táhli k rozkazu Hospodinovu. Tato jsou tedy vycházení jejich podlé toho, jakž táhli.

Kaj Moseo priskribis iliajn lokojn de eliro, laŭ ilia irado, konforme al la ordono de la Eternulo; kaj jen estas ilia irado laŭ iliaj lokoj de eliro:

Nejprv z Ramesses jdouce prvního měsíce, v patnáctý den téhož prvního měsíce, nazejtří po slavnosti Fáze vyšli synové Izraelští v ruce silné před očima všech Egyptských,

el Rameses ili eliris en la unua monato, en la dek-kvina tago de la unua monato; en la dua tago de Pasko la Izraelidoj eliris kun forta mano antaŭ la okuloj de la tuta Egiptujo.

Kdyžto Egyptští pochovávali všecky prvorozené, kteréž zbil Hospodin mezi nimi, a při bozích jejich vykonal Hospodin soudy své.

Dume la Egiptoj estis enterigantaj ĉiujn unuenaskitojn, kiujn la Eternulo mortigis inter ili; kaj super iliaj dioj la Eternulo faris juĝon.

Hnuvše se tedy synové Izraelští z Ramesses, položili se v Sochot.

Kaj la Izraelidoj eliris el Rameses kaj haltis tendare en Sukot.

Potom hnuvše se z Sochot, položili se v Etam, jenž jest při kraji pouště.

Kaj ili eliris el Sukot, kaj haltis tendare en Etam, kiu estas ĉe la rando de la dezerto.

A hnuvše se z Etam, navrátili se zase k Fiarot, jenž jest před Belsefon, a položili se před Magdalem.

Kaj ili eliris el Etam, kaj turnis sin al Pi-Haĥirot, kiu estas kontraŭ Baal-Cefon, kaj ili haltis tendare antaŭ Migdol.

A hnuvše se z Fiarot, šli prostředkem moře na poušť, a ušedše tří dnů cesty po poušti Etam, položili se v Marah.

Kaj ili eliris el Pi-Haĥirot kaj transiris meze de la maro en la dezerton, kaj ili iris tritagan vojon tra la dezerto Etam kaj haltis tendare en Mara.

Jdouce pak z Marah, přišli do Elim, kdežto bylo dvanácte studnic vod, a sedmdesáte palm. I položili se tu.

Kaj ili eliris el Mara kaj venis Elimon; en Elim estis dek du fontoj de akvo kaj sepdek daktilaj palmoj, kaj ili haltis tie tendare.

A hnuvše se z Elim, položili se u moře Rudého.

Kaj ili eliris el Elim kaj haltis tendare ĉe la Ruĝa Maro.

Potom hnuvše se od moře Rudého, položili se na poušti Sin.

Kaj ili foriris de la Ruĝa Maro kaj haltis tendare en la dezerto Sin.

A když se hnuli z pouště Sin, položili se v Dafka.

Kaj ili foriris el la dezerto Sin kaj haltis tendare en Dofka.

A hnuvše se z Dafka, položili se v Halus.

Kaj ili eliris el Dofka kaj haltis tendare en Aluŝ.

Hnuvše se pak z Halus, rozbili stany v Rafidim, kdežto lid neměl vody ku pití.

Kaj ili eliris el Aluŝ kaj haltis tendare en Refidim, kaj tie ne estis akvo por la popolo por trinki.

A hnuvše se z Rafidim, položili se na poušti Sinai.

Kaj ili eliris el Refidim kaj haltis en la dezerto Sinaj.

Hnuvše se pak z pouště Sinai, položili se v Kibrot Hattáve.

Kaj ili eliris el la dezerto Sinaj kaj haltis tendare en Kibrot-Hataava.

A když se hnuli z Kibrot Hattáve, položili se v Hazerot.

Kaj ili eliris el Kibrot-Hataava kaj haltis tendare en Ĥacerot.

Hnuvše se pak z Hazerot, položili se v Retma.

Kaj ili eliris el Ĥacerot kaj haltis tendare en Ritma.

A z Retma hnuvše se, položili se v Remmon Fáres.

Kaj ili eliris el Ritma kaj haltis tendare en Rimon-Perec.

Potom hnuvše se z Remmon Fáres, položili se v Lebna.

Kaj ili eliris el Rimon-Perec kaj haltis tendare en Libna.

A hnuvše se z Lebna, položili se v Ressa.

Kaj ili eliris el Libna kaj haltis tendare en Risa.

A hnuvše se z Ressa, položili se v Cehelot.

Kaj ili eliris el Risa kaj haltis tendare en Kehelata.

Z Cehelot pak hnuvše se, položili se na hoře Sefer.

Kaj ili eliris el Kehelata kaj haltis tendare ĉe la monto Ŝefer.

A když se hnuli s hory Sefer, položili se v Arad.

Kaj ili foriris de la monto Ŝefer kaj haltis tendare en Ĥarada.

A hnuvše se z Arad, položili se v Machelot.

Kaj ili eliris el Ĥarada kaj haltis tendare en Makhelot.

Potom hnuvše se z Machelot, položili se v Tahat.

Kaj ili eliris el Makhelot kaj haltis tendare en Taĥat.

A hnuvše se z Tahat, položili se v Tár.

Kaj ili eliris el Taĥat kaj haltis tendare en Teraĥ.

A když se hnuli z Tár, položili se v Metka.

Kaj ili eliris el Teraĥ kaj haltis tendare en Mitka.

A hnuvše se z Metka, položili se v Esmona.

Kaj ili eliris el Mitka kaj haltis tendare en Ĥaŝmona.

Z Esmona pak hnuvše se, položili se v Moserot.

Kaj ili eliris el Ĥaŝmona kaj haltis tendare en Moserot.

A když se hnuli z Moserot, položili se v Benejakan.

Kaj ili eliris el Moserot kaj haltis tendare en Bene-Jaakan.

A hnuvše se z Benejakan, položili se v Chor Gidgad.

Kaj ili eliris el Bene-Jaakan kaj haltis tendare en Ĥor-Hagidgad.

A hnuvše se z Chor Gidgad, položili se v Jotbata.

Kaj ili eliris el Ĥor-Hagidgad kaj haltis tendare en Jotbata.

Když se pak hnuli z Jotbata, položili se v Habrona.

Kaj ili eliris el Jotbata kaj haltis tendare en Abrona.

A z Habrona hnuvše se, položili se v Aziongaber.

Kaj ili eliris el Abrona kaj haltis tendare en Ecjon-Geber.

A odtud hnuvše se, položili se na poušti Tsin, jenž jest Kádes.

Kaj ili eliris el Ecjon-Geber kaj haltis tendare en la dezerto Cin (tio estas Kadeŝ).

A hnuvše se z Kádes, položili se na hoře řečené Hor, při končinách země Edomské.

Kaj ili eliris el Kadeŝ, kaj haltis tendare ĉe la monto Hor, ĉe la rando de la lando de Edom.

Tu vstoupil Aron kněz na horu, jenž slove Hor, k rozkazu Hospodinovu, a umřel tam, léta čtyřidcátého po vyjití synů Izraelských z země Egyptské, v první den měsíce pátého.

Kaj la pastro Aaron supreniris sur la monton Hor laŭ la ordono de la Eternulo, kaj mortis tie en la jaro kvardeka post la eliro de la Izraelidoj el la lando Egipta, en la kvina monato, en la unua tago de la monato.

A byl Aron ve stu ve dvadcíti a třech letech, když umřel na hoře Hor.

Kaj Aaron havis la aĝon de cent dudek tri jaroj, kiam li mortis sur la monto Hor.

Uslyšel také Kananejský král v Arad, kterýž bydlil na poledne v zemi Kananejské, že by táhli synové Izraelští.

Kaj la Kanaanido, la reĝo de Arad, kiu loĝis en la sudo de la lando Kanaana, aŭdis, ke venas la Izraelidoj.

Tedy hnuvše se s hory Hor, položili se v Salmona.

Kaj ili foriris de la monto Hor kaj haltis tendare en Calmona.

A hnuvše se z Salmona, položili se v Funon.

Kaj ili eliris el Calmona kaj haltis tendare en Punon.

Z Funon pak hnuvše se, položili se v Obot.

Kaj ili eliris el Punon kaj haltis tendare en Obot.

A když se hnuli z Obot, rozbili stany při pahrbcích hor Abarim, na pomezí Moábském.

Kaj ili eliris el Obot, kaj haltis tendare en Ije-Abarim, ĉe la limo de Moab.

Potom hnuvše se od těch pahrbků, položili se v Dibongad.

Kaj ili eliris el Ije-Abarim kaj haltis tendare en Dibon-Gad.

Z Dibongad hnuvše se, položili se v Helmondeblataim.

Kaj ili eliris el Dibon-Gad kaj haltis tendare en Almon-Diblataim.

A když se hnuli z Helmondeblataim, položili se na horách Abarim proti Nébo.

Kaj ili eliris el Almon-Diblataim, kaj haltis tendare ĉe la montoj Abarim, antaŭ Nebo.

Odšedše pak z hor Abarim, položili se na rovinách Moábských, při Jordánu proti Jerichu.

Kaj ili foriris de la montoj Abarim, kaj haltis tendare en la stepoj de Moab, ĉe la Jeriĥa Jordan.

A rozbili stany při Jordánu, od Betsimot až do Abelsetim, na rovinách Moábských.

Kaj ili aranĝis sian tendaron ĉe Jordan, de Bet-Jeŝimot ĝis Abel-Ŝitim, en la stepoj de Moab.

Mluvil pak Hospodin k Mojžíšovi na rovinách Moábských, při Jordánu naproti Jerichu, řka:

Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo en la stepoj de Moab ĉe la Jeriĥa Jordan, dirante:

Mluv k synům Izraelským a rci jim: Když přejdete Jordán, a vejdete do země Kananejské,

Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi transiros Jordanon en la landon Kanaanan,

Vyžeňte všecky obyvatele země té od tváři vaší, a zkazte všecky rytiny jejich; i všecky obrazy slité jejich zkazte, všecky také výsosti jejich zbořte.

tiam forpelu de antaŭ vi ĉiujn loĝantojn de la lando, kaj detruu ĉiujn iliajn figurojn, kaj ĉiujn iliajn fanditajn bildojn detruu, kaj ĉiujn iliajn altaĵojn ekstermu;

A když vyženete obyvatele země, bydliti budete v ní; nebo vám jsem dal tu zemi, abyste jí dědičně vládli.

kaj ekposedu la landon kaj ekloĝu en ĝi, ĉar al vi Mi donas la landon, ke vi posedu ĝin.

Kteroužto rozdělíte sobě k dědictví losem, vedlé čeledí svých. Kterých jest více, těm větší dědictví dáte, kterých pak jest méně, těm menší dědictví dáte. Na kterém místě komu los padne, to jemu bude; podlé pokolení otců svých dědictví dosáhnete.

Kaj dispartigu al vi la landon per loto konforme al viaj familioj; al la plinombra donu pli grandan posedaĵon, kaj al la malplinombra donu malpli grandan posedaĵon; kie al iu trafos la loto, tie estu lia posedaĵo; laŭ la triboj de viaj patroj prenu al vi posedaĵojn.

Pakli nevyženete obyvatelů země od tváři své, tedy ti, kterýchž zanecháte, budou vám jako trní v očích vašich, a jako ostnové po bocích vašich, a budou vás ssužovati na zemi, na kteréž vy bydliti budete.

Sed se vi ne forpelos de antaŭ vi la loĝantojn de la lando, tiam tiuj, kiujn vi restigos el ili, estos dornoj por viaj okuloj kaj pikiloj por viaj flankoj, kaj ili premos vin en la lando, en kiu vi loĝos.

A na to přijde, abych to, což jsem jim umínil učiniti, vám učinil.

Kaj tiam tion, kion Mi intencis fari al ili, Mi faros al vi.