Job 9

Odpověděv pak Job, řekl:

Ijob respondis kaj diris:

I ovšem vím, žeť tak jest; nebo jak by mohl člověk spravedliv býti před Bohem silným?

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

A chtěl-li by se hádati s ním, nemohl by jemu odpovědíti ani na jedno z tisíce slov.

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Moudrého jest srdce a silný v moci. Kdo zatvrdiv se proti němu, pokoje užil?

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

On přenáší hory, než kdo shlédne, a podvrací je v prchlivosti své.

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

On pohybuje zemí z místa jejího, tak že se třesou sloupové její.

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

On když zapovídá slunci, nevychází, a hvězdy zapečeťuje.

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

On roztahuje nebe sám, a šlapá po vlnách mořských.

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

On učinil Arktura, Oriona, Kuřátka a hvězdy skryté na poledne.

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

On činí věci veliké, a to nevystižitelné a divné, jimž není počtu.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Ano jde-li mimo mne, tedy nevidím; ovšem když pomíjí, neznamenám ho.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Tolikéž jestliže co uchvátí, kdo mu to rozkáže navrátiti? Kdo dí jemu: Co činíš?

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Nezdržel-li by Bůh hněvu svého, klesli by před ním spolu spuntovaní, jakkoli mocní.

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Jakž bych já tedy jemu odpovídati, a jaká slova svá proti němu vyhledati mohl?

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Kterémuž, bych i spravedliv byl, nebudu odpovídati, ale před soudcím svým pokořiti se budu.

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Ač bych pak i volal, a on mi se ozval, neuvěřím, aby vyslyšel hlas můj,

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Poněvadž vichřicí setřel mne, rozmnožil rány mé bez příčiny.

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Aniž mi dá oddechnouti, ale sytí mne hořkostmi.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Obrátil-li bych se k moci, aj, onť jest nejsilnější; pakli k soudu, kdo mi rok složí?

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Jestliže se za spravedlivého stavěti budu, ústa má potupí mne; pakli za upřímého, převráceného mne býti ukáží.

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Jsem-li upřímý, nebudu věděti toho; nenáviděti budu života svého.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Jediná jest věc, pročež jsem to mluvil, že upřímého jako bezbožného on zahlazuje.

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Jestliže bičem náhle usmrcuje, zkušování nevinných se posmívá;

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Země dána bývá v ruku bezbožného, tvář soudců jejich zakrývá: jestliže ne on, kdož jiný jest?

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

Dnové pak moji rychlejší byli nežli posel; utekli, aniž viděli dobrých věcí.

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Pominuli jako prudké lodí, jako orlice letící na pastvu.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Dím-li: Zapomenu se na své naříkání, zanechám horlení svého, a posilím se:

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Lekám se všech bolestí svých, vida, že mne jich nezprostíš.

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Jestli jsem bezbožný, pročež bych nadarmo pracoval?

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Ano bych se i umyl vodou sněžnou, a očistil mýdlem ruce své,

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Tedy v jámě pohřížíš mne, tak že se ode mne zprzní i to roucho mé.

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Nebo Bůh není člověkem jako já, jemuž bych odpovídati mohl, a abychom vešli spolu v soud.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Aniž máme prostředníka mezi sebou, kterýž by rozhodl nás oba.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Kdyby odjal ode mne prut svůj, a strach jeho aby mne nekormoutil,

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Tehdáž bych mluvil, a nebál bych se, poněvadž není toho tak při mně.

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.