Job 34

Ještě mluvil Elihu, a řekl:

Elihu parolis plue, kaj diris:

Poslouchejte, moudří, řečí mých, a rozumní, ušima pozorujte.

Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

Nebo ucho řečí zkušuje, tak jako dásně okoušejí pokrmu.

Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

Soud sobě zvolme, a vyhledejme mezi sebou, co by bylo dobrého.

Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

Nebo řekl Job: Spravedliv jsem, a Bůh silný zavrhl při mou.

Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

Své-liž bych pře ukrývati měl? Přeplněna jest bolestí rána má bez provinění.

En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

Který muž jest podobný Jobovi, ješto by pil posměch jako vodu?

Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

A že by všel v tovaryšství s činiteli nepravosti, a chodil by s lidmi nešlechetnými?

Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

Nebo řekl: Neprospívá to člověku líbiti se Bohu.

Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

A protož, muži rozumní, poslouchejte mne. Odstup od Boha silného nešlechetnost a od Všemohoucího nepravost.

Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

Nebo on podlé skutků člověka odplací, a podlé toho, jaká jest čí cesta, působí, aby to nalézal.

Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

A naprosto Bůh silný nečiní nic nešlechetně, a Všemohoucí nepřevrací soudu.

Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

Kdo svěřil jemu zemi? A kdo zpořádal všecken okršlek?

Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

Kdyby se na něj obrátil, a ducha jeho i duši jeho k sobě vzal,

Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

Umřelo by všeliké tělo pojednou, a tak by člověk do prachu se navrátil.

Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

Máš-li tedy rozum, poslyš toho, pusť v uši své hlas řečí mých.

Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

Ješto ten, kterýž by v nenávisti měl soud, zdaliž by panovati mohl? Čili toho, jenž jest svrchovaně spravedlivý, za nešlechetného vyhlásíš?

Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

Zdaliž sluší králi říci: Ó nešlechetný, a šlechticům: Ó bezbožní?

Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

Mnohem méně tomu, kterýž nepřijímá osob knížat, aniž u něho má přednost urozený před nuzným; nebo dílo rukou jeho jsou všickni.

Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

V okamžení umírají, třebas o půl noci postrčeni bývají lidé, a pomíjejí, a zachvácen bývá silný ne rukou lidskou.

Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

Nebo oči jeho hledí na cesty člověka, a všecky kroky jeho on spatřuje.

Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

Neníť žádných temností, ani stínu smrti, kdež by se skryli činitelé nepravosti.

Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

Aniž zajisté vzkládá na koho více, tak aby se s Bohem silným souditi mohl.

Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

Pyšné stírá bez počtu, a postavuje jiné na místa jejich.

Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

Nebo zná skutky jejich; pročež na ně obrací noc, a potříni bývají.

Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

Jakožto bezbožné rozráží je na místě patrném,

Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

Proto že odstoupili od něho, a žádných cest jeho nešetřili,

Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

Aby dokázal, že připouští k sobě křik nuzného, a volání chudých že vyslýchá.

Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

(Nebo když on spokojí, kdo znepokojí? A když skryje tvář svou, kdo jej spatří?)Tak celý národ, jako i každého člověka jednostejně,

Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

Aby nekraloval člověk pokrytý, aby nebylo lidem ourazu.

Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

Jistě žeť k Bohu silnému raději toto mluveno býti má: Ponesuť, nezruším.

Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

Mimo to, nevidím-li čeho, ty vyuč mne; jestliže jsem nepravost páchal, neučiním toho víc.

Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

Nebo zdali vedlé tvého zdání odplacovati má, že bys ty toho neliboval, že bys ono zvoloval, a ne on? Pakli co víš jiného, mluv.

Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

Muži rozumní se mnou řeknou, i každý moudrý poslouchaje mne,

Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

Že Job hloupě mluví, a slova jeho nejsou rozumná.

Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

Ó by zkušen byl Job dokonale, pro odmlouvání nám jako lidem nepravým,

Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

Poněvadž k hříchu svému přidává i nešlechetnost, mezi námi také jen chloubu svou vynáší, a rozmnožuje řeči své proti Bohu.

Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.