Job 28

Máť zajisté stříbro prameny své, a zlato místo k přehánění.

La arĝento havas lokon, kie oni ĝin elakiras; Kaj la oro havas lokon, kie oni ĝin fandas.

Železo z země vzato bývá, a kámen rozpuštěný dává měď.

La fero estas ricevata el polvo, Kaj el ŝtono oni fandas la kupron.

Cíl ukládá temnostem, a všelikou dokonalost člověk vystihá, kámen mrákoty a stínu smrti.

Oni faras finon al la mallumo, Kaj rezulte oni trovas la ŝtonojn el grandega mallumo.

Protrhuje se řeka na obyvatele, tak že ji nemůže žádný přebřesti, a svozována bývá uměním smrtelného člověka, i odchází.

Oni fosas kavon tie, kie oni loĝas; Kaj tie, kie paŝas neniu piedo, ili laboras pendante, forgesitaj de homoj.

Z země vychází chléb, ačkoli pod ní jest něco rozdílného, podobného k ohni.

La tero, el kiu devenas pano, Estas trafosata sube kvazaŭ per fajro.

V některé zemi jest kamení zafirové a prach zlatý,

Ĝiaj ŝtonoj estas loko de safiroj, Kaj terbuloj enhavas oron.

K čemuž stezky nezná žádný pták, aniž ji spatřilo oko luňáka,

La vojon ne konas rabobirdo, Kaj la okulo de falko ĝin ne vidis.

Kteréž nešlapala mladá zvěř, aniž šel po ní lev.

Ne paŝis sur ĝi sovaĝaj bestoj, Ne iris sur ĝi leono.

K škřemeni vztahuje ruku svou, a z kořene převrací hory.

Sur rokon oni metas sian manon, Oni renversas montojn de ilia bazo.

Z skálí vyvodí potůčky, a všecko, což jest drahého, spatřuje oko jeho.

En rokoj oni elhakas riverojn, Kaj ĉion grandvaloran vidis la okulo de homo.

Vylévati se řekám zbraňuje, a tak cožkoli skrytého jest, na světlo vynáší.

Oni haltigas la fluon de riveroj, Kaj kaŝitaĵon oni eltiras al la lumo.

Ale moudrost kde nalezena bývá? A kde jest místo rozumnosti?

Sed kie oni trovas la saĝon? Kaj kie estas la loko de prudento?

Neví smrtelný člověk ceny její, aniž bývá nalezena v zemi živých.

La homo ne scias ĝian prezon; Kaj ĝi ne estas trovata sur la tero de vivantoj.

Propast praví: Není ve mně, moře také dí: Není u mne.

La abismo diras: Ne en mi ĝi estas; La maro diras: Ĝi ne troviĝas ĉe mi.

Nedává se zlata čistého za ni, aniž odváženo bývá stříbro za směnu její.

Oni ne povas doni por ĝi plej bonan oron, Oni ne pesas arĝenton page por ĝi.

Nemůže býti ceněna za zlato z Ofir, ani za onychin drahý a zafir.

Oni ne taksas ĝin per oro Ofira, Nek per multekosta onikso kaj safiro.

Nevrovná se jí zlato ani drahý kámen, aniž směněna býti může za nádobu z ryzího zlata.

Ne valoregalas al ĝi oro kaj vitro; Kaj oni ne povas ŝanĝi ĝin kontraŭ vazoj el pura oro.

Korálů pak a perel se nepřipomíná; nebo nabytí moudrosti dražší jest nad klénoty.

Koraloj kaj kristalo ne estas atentataj; Kaj posedo de saĝo estas pli valora ol perloj.

Není jí rovný v ceně smaragd z Mouřenínské země, aniž za čisté zlato může ceněna býti.

Ne valoregalas al ĝi topazo el Etiopujo; Pura oro ne povas esti ĝia prezo.

Odkudž tedy moudrost přichází? A kde jest místo rozumnosti?

De kie venas la saĝo? Kaj kie estas la loko de prudento?

Poněvadž skryta jest před očima všelikého živého, i před nebeským ptactvem ukryta jest.

Kaŝita ĝi estas antaŭ la okuloj de ĉio vivanta, Nevidebla por la birdoj de la ĉielo.

Zahynutí i smrt praví: Ušima svýma slyšely jsme pověst o ní.

La abismo kaj la morto diras: Per niaj oreloj ni aŭdis nur famon pri ĝi.

Sám Bůh rozumí cestě její, a on ví místo její.

Dio komprenas ĝian vojon, Kaj Li scias ĝian lokon;

Nebo on končiny země spatřuje, a všecko, což jest pod nebem, vidí,

Ĉar Li rigardas ĝis la fino de la tero, Li vidas sub la tuta ĉielo.

Tak že větru váhu dává, a vody v míru odvažuje.

Kiam Li donis pezon al la vento Kaj aranĝis la akvon laŭmezure,

On též vyměřuje dešti právo, i cestu blýskání hromů.

Kiam Li starigis leĝon por la pluvo Kaj vojon por la fulmo kaj tondro:

Hned tehdáž viděl ji, a rozhlásil ji,připravil ji, a vystihl ji.

Tiam Li vidis ĝin kaj anoncis ĝin, Pretigis ĝin kaj esploris ĝin;

Člověku pak řekl: Aj, bázeň Páně jest moudrost, a odstoupiti od zlého rozumnost.

Kaj Li diris al la homoj: Vidu, timo antaŭ Dio estas saĝo, Kaj evitado de malbono estas prudento.