Job 22

A odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

Zdaliž Bohu silnému co prospěšný býti může člověk, když sobě nejmoudřeji počíná?

Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?

Zdaliž se kochá Všemohoucí v tom, že ty se ospravedlňuješ? Aneb má-liž zisk, když bys dokonalé ukázal býti cesty své?

Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?

Zdali, že by se tebe bál, tresce tě, mstě nad tebou?

Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?

Zdali zlost tvá není mnohá? Anobrž není konce nepravostem tvým.

Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.

Nebo jsi brával základ od bratří svých bez příčiny, a roucha z nahých jsi svláčel.

Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;

Vody ustalému jsi nepodal, a hladovitému zbraňovals chleba.

Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;

Ale muži boháči přál jsi země, tak aby ten, jehož osoba vzácná, v ní seděl.

Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;

Vdovy pak pouštěl jsi prázdné, ačkoli ramena sirotků potřína byla.

Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.

A protož obkličuji tě osídla, a děsí tě strach nenadálý,

Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.

Aneb tma, abys neviděl, anobrž rozvodnění přikrývá tě.

Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?

Říkáš: Zdaž Bůh není na výsosti nebeské? Ano shlédni vrch hvězd, jak jsou vysoké.

Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.

Protož pravíš: Jak by věděl Bůh silný? Skrze mrákotu-liž by soudil?

Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?

Oblakové jsou skrýše jeho, tak že nevidí; nebo okršlek nebeský obchází.

La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.

Šetříš-liž stezky věku předešlého, kterouž kráčeli lidé marní?

Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,

Kteříž vypléněni jsou před časem, potok vylit jest na základ jejich.

Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,

Kteříž říkali Bohu silnému: Odejdi od nás. Což by tedy jim učiniti měl Všemohoucí?

Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?

On zajisté domy jejich naplnil dobrými věcmi, (ale rada bezbožných vzdálena jest ode mne).

Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.

Což vidouce spravedliví, veselí se, a nevinný posmívá se jim,

La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:

Zvlášť když není vypléněno jmění naše, ostatky pak jejich sežral oheň.

Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.

Přivykejž medle s ním choditi, a pokojněji se míti, skrze to přijde tobě všecko dobré.

Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.

Přijmi, prosím, z úst jeho zákon, a slož řeči jeho v srdci svém.

Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.

Navrátíš-li se k Všemohoucímu, vzdělán budeš, a vzdálíš-li nepravost od stanů svých,

Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.

Tedy nakladeš na zemi zlata, a místo kamení potočního zlata z Ofir.

Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;

Nebo bude Všemohoucí nejčistším zlatem tvým, a stříbrem i silou tvou.

Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;

A tehdáž v Všemohoucím kochati se budeš, a pozdvihna k Bohu tváři své,

Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;

Pokorně modliti se budeš jemu, a vyslyší tě; pročež sliby své plniti budeš.

Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;

Nebo cožkoli začneš, budeť se dařiti, anobrž na cestách tvých svítiti bude světlo.

Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.

Když jiní sníženi budou, tedy díš: Jáť jsem povýšen. Nebo toho, kdož jest očí ponížených, Bůh spasena učiní.

Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.

Vysvobodí i toho, kterýž není bez viny, vysvobodí, pravím, čistotou rukou tvých.

Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.