II Samuel 22

Mluvil pak David Hospodinu slova písně této v ten den, když ho vysvobodil Hospodin z ruky všech nepřátel jeho, i z ruky Saulovy.

Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.

A řekl: Hospodin skála má a hrad můj, i vysvoboditel můj se mnou.

Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.

Bůh skála má, doufati budu v něho; štít můj a roh spasení mého, vyvýšení mé a útočiště mé, spasitel můj, kterýž od násilí vysvobozuje mne.

Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.

Chvály hodného vzýval jsem Hospodina, a od nepřátel svých vysvobozen jsem.

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

Nebo obklíčily mne byly úzkosti smrti, a proudové bezbožných předěsili mne.

Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;

Bolesti smrtelné obstoupily mne, a osídla smrti zachvátila mne.

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis; La retoj de la morto min atingis.

V úzkosti své vzýval jsem Hospodina, a k Bohu svému volal jsem, i vyslyšel z chrámu svého hlas můj, a křik můj přišel v uši jeho.

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.

Tedy pohnula se a zatřásla země, základové nebes pohnuli se, a třásli se pro rozhněvání jeho.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

Dým vycházel z chřípí jeho, a oheň zžírající z úst jeho, od něhož se uhlí roznítilo.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

Nakloniv nebes, sstoupil, a mrákota byla pod nohami jeho.

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

I vsedl na cherubín a letěl, a spatřín jest na peří větrovém.

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

Položil temnosti vůkol sebe jako stany, shrnutí vod, oblaky husté.

Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.

Od blesku oblíčeje jeho rozpálilo se uhlí řeřavé.

De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.

Hřímal s nebes Hospodin, a Nejvyšší vydal zvuk svůj.

El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.

Vystřelil i střely, kterýmiž je rozptýlil, a blýskání, jímž je porazil.

Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.

I ukázaly se hlubiny mořské, a odkryti jsou základové okršlku, pro zůřivé kárání Hospodinovo, pro dmýchání větru chřípí jeho.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.

Poslav s výsosti, přijal mne, vytáhl mne z vod velikých.

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

Vysvobodil mne od nepřítele mého silného, od těch, kteříž mne nenáviděli, ačkoli silnější mne byli.

Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

Předstihli mne v den trápení mého, ale Hospodin byl mi podpora.

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

Kterýž vyvedl mne na prostranství, vysvobodil mne, nebo sobě oblíbil mne.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

Odplatil mi Hospodin podlé spravedlnosti mé, podlé čistoty rukou mých odplatil mi.

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

Nebo jsem ostříhal cest Hospodinových, aniž jsem se bezbožně strhl Boha svého.

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

Všickni zajisté soudové jeho jsou před oblíčejem mým, aniž jsem od kterých ustanovení jeho odstoupil.

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

A tak byv dokonalý před ním, šetřil jsem, abych se nedopustil nepravosti.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

Protož odplatil mi Hospodin podlé spravedlnosti mé, vedlé čistoty mé před očima jeho.

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.

Ty, Pane, s milosrdným milosrdně nakládáš, a k upřímému upřímě se máš.

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;

K sprostnému sprostně se ukazuješ, a s převráceným převráceně zacházíš.

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

Lid pak ssoužený vysvobozuješ, ale před vysokomyslnými oči své sklopuješ.

Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.

Ty zajisté jsi svíce má, ó Hospodine. Hospodin jistě osvěcuje temnosti mé.

Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.

Nebo v tobě proběhl jsem vojska, v Bohu svém přeskočil jsem zed.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.

Toho Boha silného cesta jest dokonalá, výmluvnosti Hospodinovy přečištěné; onť jest štít všech, kteříž doufají v něho.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

Nebo kdo jest Bohem kromě Hospodina? A kdo jest skalou kromě Boha našeho?

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

Bůh jest síla má i vojska mého, onť působí volnou cestu mou.

Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.

Činí nohy mé jako laní, a na vysokých místech mých postavuje mne.

Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.

Cvičí ruce mé k boji, tak že lámi lučiště ocelivá rukama svýma.

Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

Nebo dal mi štít spasení svého, a dobrotivost jeho zvelebila mne.

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.

Rozšířil kroky mé pode mnou, aby se nepodvrtly nohy mé.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

Honil jsem nepřátely své a zahladil jsem je, aniž jsem se navrátil, dokudž jsem jich nevyplénil.

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

Docela jsem je vyhubil a sprobodal jsem je, tak že nepovstanou; i padli pod nohy mé.

Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

Ty zajisté, Bože, přepásals mne udatností k boji, porazils pode mne ty, kteříž povstávají proti mně.

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

Nýbrž dals mi šíji nepřátel mých, těch, kteříž v nenávisti měli mne, a vyplénil jsem je.

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

Ohlédali se, ale nebyl, kdo by vysvobodil, k Hospodinu, ale nevyslyšel jich.

Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

I potřel jsem je jako prach země, jako bláto na ulicích potlačil a rozptýlil jsem je.

Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.

Ty jsi mne vytrhl z různic lidu mého, zachovals mne, abych byl za hlavu národům; lid neznámý mně sloužil.

Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

Cizozemci lhali mi, a jakž zaslechli, uposlechli mne.

Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.

Cizozemci svadli, a třásli se i v ohradách svých.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

Živť jest Hospodin, a požehnaná skála má; protož ať jest vyvyšován Bůh, skála spasení mého,

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:

Bůh silný, kterýž dává mi pomsty a podmaňuje mi lidi.

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;

Vyvodíš mne z prostřed nepřátel mých, a nad povstávajícími proti mně vyvyšuješ mne, člověka nepravého mne zbavuješ.

Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

Protož chváliti tě budu, Hospodine, mezi národy, a jménu tvému žalmy zpívati budu.

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

Onť jest hrad jistého spasení krále svého, a ten, kterýž činí milosrdenství pomazanému svému Davidovi, i semeni jeho až na věky.

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.