Psalms 2

Proč se bouří národové, a lidé daremné věci přemyšlují?
Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?
Sstupují se králové zemští, a knížata se spolu radí proti Hospodinu, a proti pomazanému jeho,
De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:
Říkajíce: Roztrhejme svazky jejich, a zavrzme od sebe provazy jejich.
Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.
Ale ten, jenž přebývá v nebesích, směje se, Pán posmívá se jim.
Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.
Tehdáž mluviti bude k nim v hněvě svém, a v prchlivosti své předěsí je, řka:
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.
Jáť jsem ustanovil krále svého nad Sionem, horou svatou mou.
Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.
Vypravovati budu úsudek. Hospodin řekl ke mně: Syn můj ty jsi, já dnes zplodil jsem tě.
Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
Požádej mne, a dámť národy, dědictví tvé, a končiny země, vládařství tvé.
Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.
Roztlučeš je prutem železným, a jako nádobu hrnčířskou roztříštíš je.
Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.
A protož, králové, nyní srozumějte, vyučujte se, soudcové zemští.
Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!
Služte Hospodinu v bázni, a veselte se s třesením.
Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.
Líbejte syna, aby se nerozhněval, a zhynuli byste na cestě, jakž by se jen málo zapálil hněv jeho. Blahoslavení jsou všickni, kteříž doufají v něho.
Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.