Psalms 132

Píseň stupňů. Pamětliv buď, Hospodine, na Davida i na všecka trápení jeho,

Een lied Hammaaloth. O HEERE! gedenk aan David, aan al zijn lijden;

Jak se přísahou zavázal Hospodinu, a slib učinil Nejmocnějšímu Jákobovu, řka:

Dat hij den HEERE gezworen heeft, den Machtige Jakobs gelofte gedaan heeft, zeggende:

Jistě že nevejdu do stánku domu svého, a nevstoupím na postel ložce svého,

Zo ik in de tent mijns huizes inga, zo ik op de koets van mijn bed klimme!

Aniž dám očím svým usnouti, ani víčkám svým zdřímati,

Zo ik mijn ogen slaap geve, mijn oogleden sluimering;

Dokudž nenajdu místa Hospodinu, k příbytkům Nejmocnějšímu Jákobovu.

Totdat ik voor den HEERE een plaats gevonden zal hebben, woningen voor den Machtige Jakobs!

Aj, uslyšavše o ní, že byla v kraji Efratském, našli jsme ji na polích Jaharských.

Ziet, wij hebben van haar gehoord in Efratha; wij hebben haar gevonden in de velden van Jaar.

Vejdemeť již do příbytků jeho, a skláněti se budeme u podnoží noh jeho.

Wij zullen in Zijn woningen ingaan, wij zullen ons nederbuigen voor de voetbank Zijner voeten.

Povstaniž, Hospodine, a vejdi do odpočinutí svého, ty i truhla velikomocnosti tvé.

Sta op, HEERE! tot Uw rust, Gij en de ark Uwer sterkte!

Kněží tvoji ať se zobláčejí v spravedlnost, a svatí tvoji ať vesele prozpěvují.

Dat Uw priesters bekleed worden met gerechtigheid, en dat Uw gunstgenoten juichen.

Pro Davida služebníka svého neodvracejž tváři pomazaného svého.

Weer het aangezicht Uws Gezalfden niet af, om Davids, Uws knechts wil.

Učinilť jest Hospodin pravdomluvnou přísahu Davidovi, aniž se od ní uchýlí, řka: Z plodu života tvého posadím na trůn tvůj.

De HEERE heeft David de waarheid gezworen, waarvan Hij niet wijken zal, zeggende: Van de vrucht uws buiks zal Ik op uw troon zetten.

Budou-li ostříhati synové tvoji smlouvy mé a svědectví mých, kterýmž je vyučovati budu, také i synové jejich až na věky seděti budou na stolici tvé.

Indien uw zonen Mijn verbond zullen houden, en Mijn getuigenissen, die Ik hun leren zal; zo zullen ook hun zonen tot in eeuwigheid op uw troon zitten.

Neboť jest vyvolil Hospodin Sion, oblíbil jej sobě za svůj příbytek, řka:

Want de HEERE heeft Sion verkoren, Hij heeft het begeerd tot Zijn woonplaats, zeggende:

Toť bude obydlí mé až na věky, tuť přebývati budu, nebo jsem sobě to oblíbil.

Dit is Mijn rust tot in eeuwigheid, hier zal Ik wonen, want Ik heb ze begeerd.

Potravu jeho hojným požehnáním rozmnožím, chudé jeho chlebem nasytím,

Ik zal haar kost rijkelijk zegenen, haar nooddruftigen zal Ik met brood verzadigen.

A kněží jeho v spasení zobláčím, a svatí jeho vesele prozpěvovati budou.

En haar priesters zal Ik met heil bekleden, en haar gunstgenoten zullen zeer juichen.

Tuť způsobím, aby zkvetl roh Davidův; připravím svíci pomazanému svému.

Daar zal Ik David een hoorn doen uitspruiten; Ik heb voor Mijn Gezalfde een lamp toegericht.

Nepřátely jeho v hanbu zobláčím, nad ním pak kvésti bude koruna jeho.

Ik zal zijn vijanden met schaamte bekleden; maar op hem zal zijn kroon bloeien.