Psalms 114

Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,

Toen Israël uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israël Zijn volkomene heerschappij.

To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.