Job 40

Ještě odpovídaje Hospodin z vichru Jobovi, i řekl:

En de HEERE antwoordde Job uit een onweder, en zeide:

Přepaš nyní jako muž bedra svá, a nač se tebe tázati budu, oznam mi.

Gord nu als een man uw lenden; Ik zal u vragen, en onderricht Mij.

Zdaliž pak i soud můj zrušiti chceš? Což mne odsoudíš, jen abys se sám ospravedlnil?

Zult gij ook Mijn oordeel te niet maken? Zult Gij Mij verdoemen, opdat gij rechtvaardig zijt?

Čili máš rámě jako Bůh silný, a hlasem jako on hřímáš?

Hebt gij een arm gelijk God? En kunt gij, gelijk Hij, met de stem donderen?

Ozdobiž se nyní vyvýšeností a důstojností, v slávu a okrasu oblec se.

Versier u nu met voortreffelijkheid en hoogheid, en bekleed u met majesteit en heerlijkheid!

Rozprostři prchlivost hněvu svého, a pohleď na všelikého pyšného, a sniž ho.

Strooi de verbolgenheden uws toorns uit, en zie allen hoogmoedige, en verneder hem!

Pohleď, pravím, na všelikého pyšného, a sehni jej, anobrž setři bezbožné na místě jejich.

Zie allen hoogmoedige, en breng hem ten onder; en verpletter de goddelozen in hun plaats!

Skrej je v prachu spolu, tvář jejich zavěž v skrytě.

Verberg hen te zamen in het stof; verbind hun aangezichten in het verborgen!

A tak i já budu tě oslavovati, že tě zachovává pravice tvá.

Dan zal Ik ook u loven, omdat uw rechterhand u zal verlost hebben.

Aj, hle slon, jejž jsem jako i tebe učinil, trávu jí jako vůl.

Zie nu Behemoth, welken Ik gemaakt heb nevens u; hij eet hooi, gelijk een rund.

Aj, hle moc jeho v bedrách jeho, a síla jeho v pupku břicha jeho.

Zie toch, zijn kracht is in zijn lenden, en zijn macht in den navel zijns buiks.

Jak chce, ohání ocasem svým, ačkoli jest jako cedr; žily lůna jeho jako ratolesti jsou spletené.

Als het hem lust, zijn staart is als een ceder; de zenuwen zijner schaamte zijn doorvlochten.

Kosti jeho jako trouby měděné, hnátové jeho jako sochor železný.

Zijn beenderen zijn als vast koper; zijn gebeenten zijn als ijzeren handbomen.

Onť jest přední z účinků Boha silného, učinitel jeho sám na něj doložiti může meč svůj.

Hij is een hoofdstuk der wegen Gods; die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard aangehecht.

Hory zajisté přinášejí mu pastvu, a všecka zvěř polní hrá tam.

Omdat de bergen hem voeder voortbrengen, daarom spelen al de dieren des velds aldaar.

V stínu léhá, v soukromí mezi třtím a bahnem.

Onder schaduwachtige bomen ligt hij neder, in een schuilplaats des riets en des slijks.

Dříví stín dávající stínem svým jej přikrývá, a vrbí potoční obkličuje jej.

De schaduwachtige bomen bedekken hem, elkeen met zijn schaduw; de beekwilgen omringen hem.

Aj, zadržuje řeku tak, že nemůže pospíchati; tuší sobě, že požře Jordán v ústa svá.

Zie, hij doet de rivier geweld aan, en verhaast zich niet; hij vertrouwt, dat hij de Jordaan in zijn mond zou kunnen intrekken.

Zdaž kdo před očima jeho polapí jej, aneb provazy protáhne chřípě jeho?

Zou men hem voor zijn ogen kunnen vangen? Zou men hem met strikken den neus doorboren kunnen?

Vytáhneš-liž velryba udicí, aneb provazem pohříženým až k jazyku jeho?

Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?

Zdali dáš kroužek na chřípě jeho, aneb hákem probodneš čelist jeho?

Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?

Zdaž se obrátí k tobě s prosbami, aneb mluviti bude tobě lahodně?

Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?

Učiní-liž smlouvu s tebou? Přijmeš-liž jej za služebníka věčného?

Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?

Zdaž budeš s ním hráti jako s ptáčkem, aneb přivážeš jej dětem svým? [ (Job 40:25) Přistrojí-liž sobě hody z něho společníci, a rozdělí-liž jej mezi kupce? ] [ (Job 40:26) Zdaž naplníš háky kůži jeho, a vidlicemi rybářskými hlavu jeho? ] [ (Job 40:27) Vztáhni jen na něj ruku svou, a neučiníš zmínky o boji. ] [ (Job 40:28) Aj, naděje o polapení jeho mylná jest. Zdaž i k spatření jeho člověk nebývá poražen? ]

Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters? Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden? Zult gij zijn huis met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd? Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer. Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?