Job 4

Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:
respondens autem Eliphaz Themanites dixit
"Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!
si coeperimus loqui tibi forsitan moleste accipias sed conceptum sermonem tenere quis possit
Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;
ecce docuisti multos et manus lassas roborasti
riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.
vacillantes confirmaverunt sermones tui et genua trementia confortasti
A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!
nunc autem venit super te plaga et defecisti tetigit te et conturbatus es
Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?
timor tuus fortitudo tua patientia tua et perfectio viarum tuarum
TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?
recordare obsecro te quis umquam innocens perierit aut quando recti deleti sint
Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.
quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos
Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.
flante Deo perisse et spiritu irae eius esse consumptos
Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.
rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt
Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.
tigris periit eo quod non haberet praedam et catuli leonis dissipati sunt
Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.
porro ad me dictum est verbum absconditum et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius
Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,
in horrore visionis nocturnae quando solet sopor occupare homines
strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.
pavor tenuit me et tremor et omnia ossa mea perterrita sunt
Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.
et cum spiritus me praesente transiret inhorruerunt pili carnis meae
Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:
stetit quidam cuius non agnoscebam vultum imago coram oculis meis et vocem quasi aurae lenis audivi
'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?
numquid homo Dei conparatione iustificabitur aut factore suo purior erit vir
Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -
ecce qui serviunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit pravitatem
kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:
quanto magis hii qui habitant domos luteas qui terrenum habent fundamentum consumentur velut a tinea
od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.
de mane usque ad vesperum succidentur et quia nullus intellegit in aeternum peribunt
Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'
qui autem reliqui fuerint auferentur ex eis morientur et non in sapientia