Job 11

Sofar iz Naama progovori tad i reče:
respondens autem Sophar Naamathites dixit
"Zar na riječi mnoge da se ne odvrati? Zar će se brbljavac još i opravdati?
numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
Zar će tvoje trice ušutkati ljude, zar će ruganje ostat' neizrugano?
tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
Rekao si: 'Nauk moj je neporočan, u očima tvojim čist sam i bez ljage.'
dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
Ali kada bi Bog htio progovorit' i otvorit usta da ti odgovori
atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
kada bi ti tajne mudrosti otkrio koje um nijedan ne može doumit', znao bi da ti za grijehe račun ište.
ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
Možeš li dubine Božje proniknuti, dokučiti savršenstvo Svesilnoga?
forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
Od neba je više: što još da učiniš? Od Šeola dublje: što još da mudruješ?
excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces
Duže je od zemlje - šire je od mora!
longior terrae mensura eius et latior mari
Ako se povuče, ako te pograbi, ako na sud preda, tko će mu braniti?
si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
Jer on u čovjeku prozire prijevaru, vidi opačinu ako i ne gleda.
ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
Čovjek se bezuman obraća k pameti i divlji magarac uzdi se pokori.
vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
Ako li srce svoje ti uspraviš i ruke svoje pružiš prema njemu,
tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
ako li zloću iz ruku odbaciš i u šatoru svom ne daš zlu stana,
si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
čisto ćeš čelo moći tad podići, čvrst ćeš biti i bojati se nećeš.
tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
Svojih se kušnja nećeš sjećat' više kao ni vode koja je protekla.
miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
Jasnije će tvoj život sjat' no podne, tmina će se obratit' u svanuće.
et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
U uzdanju svom živjet ćeš sigurno i zaštićen počivat ćeš u miru.
et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
Kad legneš, nitko te buniti neće; mnogi će tvoju tražiti naklonost.
requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
A zlikovcima ugasnut će oči, neće im više biti utočišta: izdahnut', bit će jedina im nada."
oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae