Ecclesiastes 1

Misli Propovjednika, Davidova sina, kralja u Jeruzalemu.
verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem
Ispraznost nad ispraznošću, veli Propovjednik, ispraznost nad ispraznošću, sve je ispraznost!
vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas
Kakva je korist čovjeku od svega truda njegova kojim se trudi pod suncem?
quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole
Jedan naraštaj odlazi, drugi dolazi, a zemlja uvijek ostaje.
generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat
Sunce izlazi, sunce zalazi i onda hiti svojem mjestu odakle izlazi.
oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens
Vjetar puše na jug i okreće se na sjever, kovitla sad ovamo sad onamo i vraća se u novom vrtlogu.
gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur
Sve rijeke teku u more i more se ne prepunja; odakle teku rijeke, onamo se vraćaju da ponovo počnu svoj tok.
omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant
Sve je mučno. Nitko ne može reći da se oči nisu do sita nagledale i uši dovoljno naslušale.
cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu
Što je bilo, opet će biti, i što se činilo, opet će se činiti, i nema ništa novo pod suncem.
quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est
Ima li išta o čemu bi se moglo reći: "Gle, ovo je novo!" Sve je već davno prije nas postojalo.
nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos
Samo, od prošlosti ne ostade ni spomena, kao što ni u budućnosti neće biti sjećanja na ono što će poslije doći.
non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo
Ja, Propovjednik, bijah kralj nad Izraelom u Jeruzalemu.
ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem
I trudih se da mudrošću istražim i dokučim sve što biva pod nebom; o, kako mučnu zadaću zadade Bog sinovima ljudskim.
et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea
Vidjeh sve što se čini pod suncem: kakve li ispraznosti i puste tlapnje!
vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus
Što je krivo, ne može se ispraviti; čega nema, izbrojiti se ne može.
perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus
Rekoh onda sam sebi: "Gle, stekao sam veću mudrost nego bilo tko od mojih prethodnika u Jeruzalemu. Duh moj sabrao je golemu mudrost i znanje."
locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit
Mudrost pomnjivo proučih, a tako i glupost i ludost, ali sam spoznao da je to pusta tlapnja.
dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus
Mnogo mudrosti - mnogo jada; što više znanja, to više boli.
eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem