Psalms 95

Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!

Δευτε, ας αγαλλιασθωμεν εις τον Κυριον ας αλαλαξωμεν εις το φρουριον της σωτηριας ημων.

Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!

Ας προφθασωμεν ενωπιον αυτου μετα δοξολογιας εν ψαλμοις ας αλαλαξωμεν εις αυτον.

Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.

Διοτι Θεος μεγας ειναι ο Κυριος, και Βασιλευς μεγας υπερ παντας τους θεους.

U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.

Διοτι εις αυτου την χειρα ειναι τα βαθη της γης και τα υψη των ορεων ειναι αυτου.

Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.

Διοτι αυτου ειναι η θαλασσα, και αυτος εκαμεν αυτην και την ξηραν αι χειρες αυτου επλασαν.

Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!

Δευτε, ας προσκυνησωμεν και ας προσπεσωμεν ας γονατισωμεν ενωπιον του Κυριου, του Ποιητου ημων.

Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:

Διοτι αυτος ειναι ο Θεος ημων και ημεις λαος της βοσκης αυτου και προβατα της χειρος αυτου. Σημερον εαν ακουσητε της φωνης αυτου,

"Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji

μη σκληρυνητε την καρδιαν σας, ως εν τω παροργισμω, ως εν τη ημερα του πειρασμου εν τη ερημω

gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.

οπου οι πατερες σας με επειρασαν, με εδοκιμασαν και ειδον τα εργα μου.

Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'

Τεσσαρακοντα ετη δυσηρεστηθην με την γενεαν εκεινην, και ειπα, ουτος ειναι λαος πεπλανημενος την καρδιαν, και αυτοι δεν εγνωρισαν τας οδους μου.

Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'"

Δια τουτο ωμοσα εν τη οργη μου, οτι εις την αναπαυσιν μου δεν θελουσιν εισελθει.