Psalms 120

Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.

Ωιδη των Αναβαθμων. Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.

Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!

Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.

Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?

Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;

Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.

Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.

Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!

Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ

Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.

Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.

Kada o miru govorim, oni sile na rat.

Εγω αγαπω την ειρηνην αλλ οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.