Proverbs 8

Ne propovijeda li mudrost i ne diže li razboritost svoj glas?
Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;
Navrh brda, uza cestu, na raskršćima stoji,
Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.
kod izlaza iz grada, kraj ulaznih vrata, ona glasno viče:
Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων
"Vama, o ljudi, propovijedam i upravljam svoj glas sinovima ljudskim.
προς εσας, ανθρωποι, κραζω και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.
Shvatite mudrost, vi neiskusni, a vi nerazumni, urazumite srce.
Απλοι, νοησατε φρονησιν και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.
Slušajte, jer ću zboriti o važnim stvarima, i moje će usne otkriti što je pravo.
Ακουσατε διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.
Jer moje nepce zbori istinu i zloća je mojim usnama mrska.
Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.
Sve su riječi mojih usta pravične, u njima nema ništa ni krivo ni prijetvorno.
Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον
Sve su one jasne razboritomu i pravedne onomu tko je stekao spoznaju.
Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.
Primajte radije moju pouku no srebro i znanje požudnije od zlata.
Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.
Jer mudrost je vrednija od biserja i nikakve se dragocjenosti ne mogu porediti s njom.
Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.
Ja, mudrost, boravim s razboritošću i posjedujem znanje umna djelovanja.
Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.
Strah Gospodnji mržnja je na zlo. Oholost, samodostatnost, put zloće i usta puna laži - to ja mrzim.
Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.
Moji su savjet i razboritost, ja sam razbor i moja je jakost.
Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια εγω ειμαι η συνεσις εμου η δυναμις.
Po meni kraljevi kraljuju i velikaši dijele pravdu.
Δι εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.
Po meni knezuju knezovi i odličnici i svi suci zemaljski.
Δι εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης
Ja ljubim one koji ljube mene i nalaze me koji me traže.
Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.
U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravednost.
Πλουτος και δοξα ειναι μετ εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.
Moj je plod bolji od čista i žežena zlata i moj je prihod bolji od čistoga srebra.
Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.
Ja kročim putem pravde, sred pravičnih staza,
Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,
da dadem dobra onima koji me ljube i napunim njihove riznice.
δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.
Jahve me stvori kao počelo svoga djela, kao najraniji od svojih čina, u pradoba;
Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ αιωνος.
oblikovana sam još od vječnosti, odiskona, prije nastanka zemlje.
Προ του αιωνος με εχρισεν, απ αρχης, πριν υπαρξη η γη.
Rodih se kad još nije bilo pradubina, dok nije bilo izvora obilnih voda.
Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα
Rodih se prije nego su utemeljene gore, prije brežuljaka.
Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην
Kad još ne bijaše načinio zemlje, ni poljana, ni početka zemaljskom prahu;
ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.
kad je stvarao nebesa, bila sam nazočna, kad je povlačio krug na licu bezdana.
Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου
Kad je u visini utvrđivao oblake i kad je odredio snagu izvoru pradubina;
οτε εστερεονε τον αιθερα επανω οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου
kad je postavljao moru njegove granice da mu se vode ne preliju preko obala, kad je polagao temelje zemlji,
οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου οτε διεταττε τα θεμελια της γης
bila sam kraj njega, kao graditeljica, bila u radosti, iz dana u dan, igrajući pred njim sve vrijeme:
τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα και εγω ημην καθ ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,
igrala sam po tlu njegove zemlje, i moja su radost djeca čovjekova.
ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.
Tako, djeco, poslušajte me, blago onima koji čuvaju moje putove.
Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.
Poslušajte pouku - da stečete mudrost i nemojte je odbaciti.
Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.
Blago čovjeku koji me sluša i bdi na mojim vratima svaki dan i koji čuva dovratnike moje.
Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου
Jer tko nalazi mene, nalazi život i stječe milost od Jahve.
διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.
A ako se ogriješi o mene, udi svojoj duši: svi koji mene mrze ljube smrt."
Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.