Lamentations 5

5:1

Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!

Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.

5:2

Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.

Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.

5:3

Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.

Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.

5:4

Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.

Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.

5:5

Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.

Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.

5:6

Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.

Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.

5:7

Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.

Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.

5:8

Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.

Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ ημας δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.

5:9

Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.

Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ εμπροσθεν της �ομφαιας της ερημου.

5:10

Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.

Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.

5:11

Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.

Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.

5:12

Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.

Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.

5:13

Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.

Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.

5:14

Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.

Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.

5:15

Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.

Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.

5:16

Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!

Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.

5:17

Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:

Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.

5:18

zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.

Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.

5:19

Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.

Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.

5:20

Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?

Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;

5:21

Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.

Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.

5:22

Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?

Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;