Job 38

Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:
Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε
"Tko je taj koji riječima bezumnim zamračuje božanski promisao?
Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
Bokove svoje opaši k'o junak: ja ću te pitat', a ti me pouči.
Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
Gdje si bio kad zemlju utemeljih? Kazuj, ako ti je znanje sigurno.
Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
Znaš li tko joj je mjere odredio i nad njom uže mjerničko napeo?
Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ αυτην;
Na čemu joj počivaju temelji? Tko joj postavi kamen ugaoni
Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
dok su klicale zvijezde jutarnje i Božji uzvikivali dvorjani?
οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
Tko li zatvori more vratnicama kad je navrlo iz krila majčina;
η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
kad ga oblakom k'o haljom odjenuh i k'o pelenam' ovih maglom gustom;
οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
kad sam njegovu odredio među, vrata stavio sa prijevornicama?
και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
Dotle, ne dalje, rekao sam njemu, tu nek' se lomi ponos tvog valovlja!
και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
Zar si ikad zapovjedio jutru, zar si kazao zori mjesto njeno,
Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
da poduhvati zemlju za rubove i da iz nje sve bezbožnike strese;
δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ αυτης;
da je pretvori u glinu pečatnu i oboji je k'o kakvu haljinu.
Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
Ona uzima svjetlost zlikovcima i pesnicu im lomi uzdignutu.
Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
Zar si ti prodro do izvora morskih, po dnu bezdana zar si kad hodio?
Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
Zar su ti vrata smrti pokazali; vidje li dveri kraja mrtvih sjena?
Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
Zar si prostranstvo zemlje uočio? Govori, ako ti je znano sve to.
Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
Koji putovi u dom svjetla vode, na kojem mjestu prebivaju tmine,
Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
da ih odvedeš u njine krajeve, da im put k stanu njihovu pokažeš?
δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
Ti znadeš to, tÓa davno ti se rodi, tvojih dana broj veoma je velik!
Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
Zar si stigao do riznica snijega i zar si tuče spremišta vidio
Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
što ih pričuvah za dane nevolje, za vrijeme boja krvava i rata?
τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
Kojim li se putem dijeli munja kada iskre po svoj zemlji prosipa?
Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
Tko li je jaz iskopao povodnju, tko prokrčio pute grmljavini
Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
da bi daždjelo na kraj nenastanjen, na pustinju gdje žive duše nema,
δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
da bi neplodnu napojio pustoš, da bi u stepi trava izniknula?
δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
Ima li kiša svoga roditelja? Tko je taj koji kapi rose rađa?
Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
Iz čijeg li mraz izlazi krila, tko slanu stvara što s nebesa pada?
Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
Kako čvrsnu vode poput kamena i led se hvata površja bezdana?
Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
Možeš li lancem vezati Vlašiće i razdriješiti spone Orionu,
Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
u pravo vrijeme izvesti Danicu, vodit' Medvjeda s njegovim mladima?
Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
Zar poznaješ ti zakone nebeske pa da njima moć na zemlji dodijeliš?
Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
Zar doviknuti možeš oblacima pa da pljuskovi tebe poslušaju?
Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
Zar na zapovijed tvoju munje lijeću i tebi zar se odazivlju: 'Evo nas'?
Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
Tko je mudrost darovao ibisu, tko li je pamet ulio u pijetla?
Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
Tko to mudro prebrojava oblake i tko nebeske izlijeva mjehove
Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
dok se zemlja u tijesto ne zgusne i dok se grude njezine ne slijepe?
δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
Zar ćeš ti plijen uloviti lavici ili ćeš glad utažit' lavićima
Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
na leglu svojem dok gladni čekaju i vrebaju na žrtvu iz zaklona?
οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
Tko hranu gavranovima pribavlja kad Bogu ptići njegovi cijuču i naokolo oblijeću bez hrane?
Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι ελλειψιν τροφης;