Job 12

Job progovori i reče:

Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε

"Uistinu, vi ste cvijet naroda, sa vama će izumrijeti mudrost.

σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια.

Al' i ja znam k'o i vi misliti, ni u čemu od vas gori nisam: tko za stvari takve ne bi znao?

Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις δεν ειμαι κατωτερος υμων και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα;

Prijateljima sam svojim ja na podsmijeh što zazivam Boga da mi odgovori! Na podsmijeh ja sam - pravednik neporočan!

Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται.

Prezirat' je nesretnika - sretni misle, udariti treba onog što posrće!

Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος.

Dotle su na miru šatori pljačkaša, izazivači Boga žive bezbrižno kao da Boga u šaci svojoj drže!

Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν.

Ali pitaj zvijeri, i poučit će te; ptice nebeske pitaj, i razjasnit će ti.

Αλλ ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει

Gušteri zemlje to će ti protumačit', ribe u moru ispripovjedit će ti.

η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη.

Od stvorenja sviju, koje ne bi znalo da je sve to Božja ruka učinila?!

Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα;

U ruci mu leži život svakog bića i dah životvorni svakog ljudskog tijela.

Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος.

Zar uhom mi ne sudimo besjedu k'o što kušamo nepcem okus jela?

Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου;

Sjedine mudrost donose čovjeku, a s vijekom dugim umnost mu dolazi.

Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων.

Ali u Njemu mudrost je i snaga, u Njemu savjet je i sva razumnost.

Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις αυτος εχει βουλην και συνεσιν.

Što razgradi, sagradit neće nitko, kog zatvori, nitko ne oslobađa.

Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων.

Ustavi li vodu, suša nastaje; pusti li je, svu zemlju ispremetne.

Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην.

Jer u njemu je snaga i sva mudrost, njegov je prevareni i varalica.

Μετ αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων.

On savjetnike lišava razbora, suce pametne udara bezumljem.

Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας.

On otpasuje pojas kraljevima i užetom im vezuje bokove.

Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον.

On bosonoge tjera svećenike i mogućnike sa vlasti obara.

Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους.

On diže riječ iz usta rječitima i starcima pravo rasuđivanje.

Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων.

On sasiplje prezir po plemićima i junacima bedra raspasuje.

Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων.

On dubinama razotkriva tmine i sjenu smrtnu na svjetlo izvodi.

Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου.

On diže narod pa ga uništava, umnoži ga a potom iskorijeni.

Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα.

On zaluđuje vladare naroda te po bespuću lutaju pustinjskom

Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω

i pipaju u tmini bez svjetlosti glavinjajući poput pijanaca.

ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων.