Psalms 94

Bože osvetniče, Jahve, Bože osvetniče, pokaži se.

Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!

Ustani ti što sudiš zemlju, po zasluzi plati oholima!

Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!

Dokle će bezbošci, Jahve, dokle će se bezbošci hvastati?

Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?

Dokle će brbljati, drsko govoriti, dokle će se bezakonici hvastati?

Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.

Tlače narod tvoj, Jahve, i baštinu tvoju pritišću;

Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.

kolju udovicu i pridošlicu, sirotama život oduzimlju

Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.

i govore: "Jahve ne vidi! Ne opaža Bog Jakovljev!"

“RAB görmez” diyorlar, “Yakup’un Tanrısı dikkat etmez.”

Shvatite, lude u narodu: bezumni, kad ćete se urazumiti?

Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?

Onaj što uho zasadi da ne čuje? Koji stvori oko da ne vidi?

Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?

Onaj što odgaja narode da ne kazni - Onaj što ljude uči mudrosti?

Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?

Jahve poznaje namisli ljudske: one su isprazne.

[] RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.

Blago onom koga ti poučavaš, Jahve, i učiš Zakonu svojemu:

Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!

da mu mir udijeliš od nesretnih dana, dok se grob kopa zlikovcu.

Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.

Jer neće Jahve odbaciti naroda svojega i svoje baštine neće napustiti;

Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.

jer će se pravo dosuditi pravednosti i za njom će ići svi čestiti srcem.

Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.

Tko će ustati za me protiv zlotvora? Tko će se zauzeti za me protiv zločinaca?

Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?

Da mi Jahve ne pomaže, brzo bih sišao u mjesto tišine.

RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.

Čim pomislim: "Noga mi posrće", dobrota me tvoja, o Jahve, podupire.

“Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.

Kad se skupe tjeskobe u srcu mome, tvoje mi utjehe dušu vesele.

Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.

Zar je bezbožno sudište u savezu s tobom kad nevolje stvara pod izlikom zakona?

Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?

Nek' samo pritišću dušu pravednog, nek' osuđuju krv nedužnu:

Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.

Jahve mi je utvrda, Bog - hrid utočišta moga.

Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.

Platit će im bezakonje njihovo, njihovom će ih zloćom istrijebiti, istrijebit će ih Jahve, Bog naš.

Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.