Psalms 22

Zborovođi. Po napjevu "Košuta u zoru". Psalam. Davidov.

[] Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?

Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.

Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.

Bože moj, vičem danju, al'ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.

Oysa sen kutsalsın, İsrail’in övgüleri üzerine taht kuran sensin.

A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!

Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.

U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;

Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.

k tebi su vikali i spasavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.

Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.

A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.

[] Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,

Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:

[] “Sırtını RAB’be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”

"U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!"

Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.

Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.

Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.

Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.

Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.

Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.

Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.

Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.

Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.

Ždrijela svoja razvaljuju na me k'o lav koji plijen kida i riče.

Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.

Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.

[] Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.

Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.

Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.

Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,

Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.

sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure na me.

[] Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.

Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.

Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!

Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!

Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!

Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.

Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!

Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!

[] Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:

A sada, braći ću svojoj naviještat' ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.

Ey sizler, RAB’den korkanlar, O’na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O’nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O’na saygı gösterin!

"Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!

Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.

Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo."

Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.

Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit' zavjete.

Yoksullar yiyip doyacak, RAB’be yönelenler O’na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!

Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek' živi srce vaše dovijeka!

Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB’be dönecek, Ulusların bütün soyları O’nun önünde yere kapanacak.

Spomenut će se i Jahvi se vratit' svi krajevi zemlje; pred njim će n§icÄe pasti sve obitelji pogana.

Çünkü egemenlik RAB’bindir, Ulusları O yönetir.

Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.

Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O’nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O’nun önünde.

Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,

Gelecek kuşaklar O’na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.

njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat' [ (Psalms 22:32) slijedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: "Ovo učini Jahve!" ]

O’nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.