Psalms 17

Molitva. Davidova. Počuj, Jahve pravedni, i vapaj mi poslušaj, usliši molitvu iz usta iskrenih!

Haklı davamı dinle, ya RAB, Feryadımı işit! Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!

Od tebe nek' mi dođe presuda, tvoje oči vide što je pravo.

Haklı çıkar beni, Çünkü sen gerçeği görürsün.

Istraži mi srce, pohodi noću, ognjem me iskušaj, al' u meni nećeš nać' bezakonja. Ne zgriješiše usta moja

Yüreğimi yokladın, Gece denedin, Sınadın beni, Kötü bir şey bulmadın; Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,

kao što griješe ljudi: po riječima usta tvojih čuvah putove Zakona.

Başkalarının yaptıklarına gelince, Ben senin sözlerine uyarak Şiddet yollarından kaçındım.

Korak mi čvrsto prionu za tvoje staze, ne zasta mi noga na putima tvojim.

Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum, Kaymadı ayaklarım.

Zazivam te, Bože, ti ćeš me uslišit': prikloni mi uho i čuj riječi moje.

Sana yakarıyorum, ey Tanrı, Çünkü beni yanıtlarsın; Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!

Proslavi na meni dobrotu svoju, ti koji od dušmana izbavljaš one što se utječu desnici tvojoj.

Göster harika sevgini, Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!

Čuvaj me k'o zjenicu oka, sakrij me u sjenu krila svojih

Koru beni gözbebeği gibi; Kanatlarının gölgesine gizle

od zlotvora što na me nasrću. Dušmani me bijesni opkoljuju,

Kötülerin saldırısından, Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.

bešćutno srce zatvaraju i ustima zbore naduto,

Yürekleri yağ bağlamış, Ağızları büyük laflar ediyor.

Koraci njini sad me okružuju, smjeraju da me na zemlju obore;

İzimi buldular, üzerime geliyorlar, Yere vurmak için gözetliyorlar.

slični lavu dok se, zinuv, na plijen obara i laviću što vreba u potaji.

Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan, Pusuya yatan genç bir aslan gibi.

Ustani, Jahve, presretni ga i obori, od grešnika mi život mačem spasi,

Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını! Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,

a rukom od ljudi, Gospodine: od ljudi kojih je dio ovaj život, kojima želudac puniš dobrima; kojih su sinovi siti, a djeci daju što im pretekne.

Elinle bu insanlardan, ya RAB, Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan. Varsın karınları vereceğin cezalara doysun, Çocukları da yiyip doysun, Artanı torunlarına kalsın!

A ja ću u pravdi gledati lice tvoje, i jednom kad se probudim, sit ću ga se nagledati.

Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin, Uyanınca suretini görmeye doyacağım.