Proverbs 26

Kao snijeg ljeti ili kiša o žetvi, tako pristaju počasti bezumnomu.
Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi, Akılsıza da onur yakışmaz.
Kao vrabac kad prhne i lastavica kad odleti, tako se i bezrazložna kletva ne ispunja.
Öteye beriye uçuşan serçe Ve kırlangıç gibi, Hak edilmemiş lanet de tutmaz.
Bič konju, uzda magarcu, a šiba leđima bezumnika.
Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.
Ne odgovaraj bezumniku po njegovoj ludosti, da mu i sam ne postaneš jednak.
Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme, Yoksa sen de onun düzeyine inersin.
Odgovori bezumniku po ludosti njegovoj, da se ne bi učinio sam sebi mudar.
Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver, Yoksa kendini bilge sanır.
Odsijeca noge sebi i gorčinu pije tko po bezumnom poruke šalje.
Akılsızın eliyle haber gönderen, Kendi ayaklarını kesen biri gibi, Kendine zarar verir.
Klecava bedra u hromoga - mudra je izreka u ustima bezumničkim.
Akılsızın ağzında özdeyiş, Kötürümün sarkan bacakları gibidir.
Kamen za praćku vezuje tko bezumnom iskazuje čast.
Akılsızı onurlandırmak, Taşı sapana bağlamak gibidir.
Trnovita grana u ruci pijanice: mudra izreka u ustima bezumnika.
Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise, Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.
Strijelac koji ranjava sve prolaznike: takav je onaj tko unajmljuje bezumnika.
Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse, Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.
Bezumnik se vraća svojoj ludosti kao što se pas vraća na svoju bljuvotinu.
[] Ahmaklığını tekrarlayan akılsız, Kusmuğuna dönen köpek gibidir.
Vidiš li čovjeka koji se sam sebi mudrim čini? Znaj, i od bezumnika ima više nade nego od njega!
Kendini bilge gören birini tanıyor musun? Akılsız bile ondan daha umut vericidir.
Lijenčina veli: "Zvijer je na putu, i lav je na ulicama."
Tembel, “Yolda aslan var, Sokaklarda aslan dolaşıyor” der.
Kao što se vrata okreću na stožerima svojim, tako i lijenčina na postelji svojoj.
Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, Tembel de yatağında döner durur.
Lijenčina umače ruku u zdjelu, ali je ne može prinijeti ustima.
Tembel elini sahana daldırır, Yeniden ağzına götürmeye üşenir.
Lijenčina se čini sebi mudrijim od sedmorice koji umno odgovaraju.
Tembel kendini, Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.
Psa za uši hvata tko se, u prolazu, umiješa u raspru koja ga se ne tiče.
Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi, Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.
Kao bjesomučnik koji baca zublje, strelice i sije smrt,
Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.
takav je čovjek koji vara bližnjega svoga i veli: "Samo se našalih."
Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.
Kad nestane drva, oganj se gasi, i kad više nema klevetnika, prestaje svađa.
Odun bitince ateş söner, Dedikoducu yok olunca kavga diner.
Ugljen je za žeravnicu i drvo za oganj, a svadljivac da raspaljuje svađu.
Kor için kömür, ateş için odun neyse, Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.
Klevetnikove su riječi kao slastice: spuštaju se u dno utrobe.
Dedikodu tatlı lokma gibidir, İnsanın ta içine işler.
Srebrna gleđa preko zemljana suđa: laskave usne i opako srce.
Okşayıcı dudaklarla kötü yürek, Sırlanmış toprak kaba benzer.
Mrzitelj hini usnama svojim, a u sebi nosi prijevaru;
Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır, Ama içi hile doludur.
ne vjeruj mu kad ljupkim glasom govori, jer u srcu mu je sedam grdila;
Güzel sözlerine kanma, Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.
ako himbom skriva mržnju, njegova će se opačina otkriti na zboru.
Nefretini hileyle örtse bile, Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.
Tko jamu kopa, sam u nju pada, i tko kamen valja, na njega se prevaljuje.
Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer, Taşı yuvarlayan altında kalır.
Lažljiv jezik mrzi svoje žrtve, laskava usta propast spremaju.
Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder, Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.