Lamentations 5

5:1

Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

5:2

Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

5:3

Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

5:4

Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

5:5

Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

5:6

Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

5:7

Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

5:8

Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

5:9

Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

5:10

Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

5:11

Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

5:12

Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

5:13

Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

5:14

Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

5:15

Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

5:16

Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

5:17

Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

5:18

zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

5:19

Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

5:20

Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

5:21

Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

5:22

Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.