Job 39

Znaš li kako se legu divokoze? Vidje li kako se mlade košute?

“Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun? Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?

Izbroji li koliko nose mjeseci, znaš li u koje doba se omlade?

Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları? Doğurdukları zamanı biliyor musun?

Sagnuvši se, polegu lanad svoju i breme usred pustinje odlažu,

Çöküp yavrularını doğurur, Kurtulurlar sancılarından.

a kad im porod ojača, poraste, ostave ga i ne vraćaju mu se.

Güçlenir, kırda büyür yavrular, Gider, bir daha dönmezler.

Tko dade divljem magarcu slobodu i tko to oglav skinu njemu s glave?

“Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi, Kim bağlarını çözdü?

U zavičaj mu dadoh ja pustinju i polja slana da ondje živuje.

Yurt olarak ona bozkırı, Barınak olarak tuzlayı verdim.

Buci gradova on se podruguje i ne sluša goničevih povika.

Kentteki kargaşaya güler o, Sürücünün bağırdığını duymaz.

Luta brdima, svojim pašnjacima, u potrazi za zeleni svakakvom.

Otlamak için tepeleri dolaşır, Yeşillik arar.

Možeš li slugom učinit' bivola, zadržat' ga noć jednu za jaslama?

“Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi? Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?

Možeš li njega za brazdu prikovat' da ralo vuče po docima tvojim?

Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin? Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?

Možeš li se osloniti na njega jer je njegova snaga prevelika i prepustit' mu težak svoj posao?

Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin? Ağır işini ona bırakabilir misin?

Misliš li tebi da će se vratiti i na gumno ti dotjerati žito?

Ekinini getireceğine, Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?

Krilima svojim noj trepće radosno, iako krila oskudnih i perja.

“Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır, Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.

On svoja jaja na zemlji ostavlja, povjerava ih pijesku da ih grije,

Devekuşu yumurtalarını yere bırakır, Onları kumda ısıtır,

ne mareć' što ih zgazit' može noga ili nekakva divlja zvijer zgnječiti.

Ayak altında ezilebileceklerini, Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.

S nojićima k'o s tuđima postupa; što mu je trud zaludu, on ne mari.

Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

Jer Bog je njega lišio pameti, nije mu dao nikakva razbora.

Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış, Anlayıştan pay vermemiştir.

Ali kada na let krila raširi, tada se ruga konju i konjaniku.

Yine de koşmak için kabarınca Ata ve binicisine güler.

Zar si ti konja obdario snagom zar si mu ti vrat grivom ukrasio?

“Sen mi ata güç verdin, Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?

Zar ti činiš da skače k'o skakavac, da u strah svakog nagoni hrzanjem?

Sen misin onu çekirge gibi sıçratan, Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?

Kopitom zemlju veselo raskapa, neustrašivo srlja na oružje.

Ayakları toprağı şiddetle eşer, Gücünden ötürü sevinçle coşar, Savaşçının üstüne yürür.

Strahu se ruga, ničeg se ne boji, ni pred mačem uzmaknuti neće.

Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz, Kılıç önünde geri adım atmaz.

Na sapima mu zvekeće tobolac, koplje sijeva i ubojna sulica.

Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala Üzerinde takırdar atın.

Bijesan i nestrpljiv guta prostore; kad rog zasvira, tko će ga zadržat':

Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar, Boru çalınca duramaz yerinde.

na svaki zvuk roga on zarže: Ha! Izdaleka on ljuti boj već njuši, viku bojnu i poklič vojskovođa.

Boru çaldıkça, ‘Hi!’ diye kişner, Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini, Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.

Zar po promislu tvojem lijeće soko i prema jugu krila svoja širi?

“Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor, Kanatlarını güneye doğru açıyor?

Zar se na nalog tvoj diže orao i vrh timora gnijezdo sebi vije?

Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor, Yuvasını yükseklere kuruyor?

Na litici on stanuje i noćÄi, na grebenima vrleti visokih.

Uçurum kenarlarında konaklıyor, Sivri kayalar onun kalesi.

Odatle na plijen netremice vreba, oči njegove vide nadaleko.

Oradan gözetliyor yiyeceğini, Gözleri avını uzaktan seçiyor.

Krvlju se hrane njegovi orlići; gdje je ubijenih, tamo je i on."

[] Onun yavruları kanla beslenir, Leşler neredeyse, o da oradadır.”