Psalms 102

Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!

Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!

Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.

Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.

Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.

Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.

Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.

Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.

Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama

Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.

Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.

Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.

Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!

Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.

Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje

Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,

Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.

Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.

Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda

Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,

Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu

Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.

Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.

Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

Rekoh: "Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.

Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.

Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:

Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja. [ (Psalms 102:29) Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom. ]

Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.