Job 16

Job progovori i reče:
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
"Koliko se takvih naslušah besjeda, kako ste mi svi vi mučni tješioci!
Ako'y nakarinig ng maraming ganyang bagay: maralitang mga mangaaliw kayong lahat.
Ima li kraja tim riječima ispraznim? Što te goni da mi tako odgovaraš?
Magkakawakas ba ang mga walang kabuluhang salita? O anong naguudyok sa iyo, na ikaw ay sumagot?
I ja bih mogao k'o vi govoriti da vam je duša na mjestu duše moje; i ja bih vas mog'o zasuti riječima i nad sudbom vašom tako kimat' glavom;
Ako nama'y makapangungusap na gaya ng inyong ginagawa; kung ang inyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa, ako'y makapagdudugtongdugtong ng salita laban sa inyo, at maigagalaw ang aking ulo sa inyo.
i ja bih mogao ustima vas hrabrit', i ne bih žalio trud svojih usana.
Nguni't aking palalakasin kayo ng aking bibig, at ang pagaliw ng aking mga labi ay magpapalikat ng inyong hirap,
Al' ako govorim, patnja se ne blaži, ako li zašutim, zar će me minuti?
Bagaman ako'y nagsasalita, ang aking hirap ay hindi naglilikat: at bagaman ako'y tumatahimik, anong ikinalalayo sa akin?
Zlopakost me sada shrvala posvema, čitava se rulja oborila na me.
Nguni't ngayo'y niyamot niya ako: nilansag mo ang aking buong pulutong.
Ustao je proti meni da svjedoči i u lice mi se baca klevetama.
At ako'y pinagdalamhati mo, na siyang saksi laban sa akin; at ang aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin, nagpapatotoo sa aking mukha.
Jarošću me svojom razdire i goni, škrgućuć' zubima obara se na me. Moji protivnici sijeku me očima,
Niluray niya ako sa kaniyang kapootan, at inusig ako; pinagngangalitan niya ako ng kaniyang mga ngipin: pinangdidilatan ako ng mga mata ng aking kaaway.
prijeteći, na mene usta razvaljuju, po obrazima me sramotno ćuškaju, u čoporu svi tad navaljuju na me.
Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig: kanilang sinampal ako sa mukha na kahiyahiya: sila'y nagpipisan laban sa akin.
Da, zloćudnicima Bog me predao, u ruke opakih on me izručio.
Ibinibigay ako ng Dios sa di banal, at inihahagis niya ako sa mga kamay ng masama.
Mirno življah dok On ne zadrma mnome, za šiju me ščepa da bi me slomio.
Ako'y nasa kaginhawahan at kaniyang niligalig akong mainam; Oo, sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagwaraywaray niya ako: inilagay naman niya akong pinakatanda niya.
Uze me za biljeg i strijelama osu, nemilosrdno mi bubrege probode i mojom žuči zemlju žednu natopi.
Kinubkob ako sa palibot ng kaniyang mga mamamana, kaniyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpapatawad; kaniyang ibinubuhos ang aking apdo sa lupa.
Na tijelu mi ranu do rane otvara, kao bijesan ratnik nasrće na mene.
Kaniyang binubugbog ako ng bugbog at bugbog; siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.
Tijelo sam golo u kostrijet zašio, zario sam čelo svoje u prašinu.
Ako'y nanahi ng kayong magaspang sa aking katawan, at aking inilugmok ang aking kapalaluan sa alabok.
Zapalilo mi se sve lice od suza, sjena tamna preko vjeđa mi je pala.
Ang aking mukha ay namamaga sa pagiyak, at nasa aking mga pilik-mata ang anino ng kamatayan;
A nema nasilja na rukama mojim, molitva je moja bila uvijek čista.
Bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking dalangin ay malinis,
O zemljo, krvi moje nemoj sakriti i kriku mom ne daj nigdje da počine.
Oh lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo, at huwag magkaroon ng pahingahang dako ang aking daing.
Odsad na nebu imam ja svjedoka, u visini gore moj stoji branitelj.
Kahit na ngayon, narito, ang aking saksi ay nasa langit, at siyang nananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
Moja vika moj je odvjetnik kod Boga dok se ispred njega suze moje liju:
Ginagalit ako ng aking mga kaibigan: nguni't ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Dios;
o, da me obrani u parbi mojoj s Bogom ko što smrtnik brani svojega bližnjega.
Upang kaniyang alalayan ang katuwiran ng tao sa Dios; at ang anak ng tao sa kaniyang kapuwa.
No životu mom su odbrojena ljeta, na put bez povratka meni je krenuti.
Sapagka't pagsapit ng ilang taon, ako'y papanaw sa daan na hindi ko pagbabalikan.