Job 11

Sofar iz Naama progovori tad i reče:
Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,
"Zar na riječi mnoge da se ne odvrati? Zar će se brbljavac još i opravdati?
Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?
Zar će tvoje trice ušutkati ljude, zar će ruganje ostat' neizrugano?
Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?
Rekao si: 'Nauk moj je neporočan, u očima tvojim čist sam i bez ljage.'
Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.
Ali kada bi Bog htio progovorit' i otvorit usta da ti odgovori
Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;
kada bi ti tajne mudrosti otkrio koje um nijedan ne može doumit', znao bi da ti za grijehe račun ište.
At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.
Možeš li dubine Božje proniknuti, dokučiti savršenstvo Svesilnoga?
Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?
Od neba je više: što još da učiniš? Od Šeola dublje: što još da mudruješ?
Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman?
Duže je od zemlje - šire je od mora!
Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.
Ako se povuče, ako te pograbi, ako na sud preda, tko će mu braniti?
Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?
Jer on u čovjeku prozire prijevaru, vidi opačinu ako i ne gleda.
Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.
Čovjek se bezuman obraća k pameti i divlji magarac uzdi se pokori.
Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.
Ako li srce svoje ti uspraviš i ruke svoje pružiš prema njemu,
Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;
ako li zloću iz ruku odbaciš i u šatoru svom ne daš zlu stana,
Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;
čisto ćeš čelo moći tad podići, čvrst ćeš biti i bojati se nećeš.
Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:
Svojih se kušnja nećeš sjećat' više kao ni vode koja je protekla.
Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:
Jasnije će tvoj život sjat' no podne, tmina će se obratit' u svanuće.
At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.
U uzdanju svom živjet ćeš sigurno i zaštićen počivat ćeš u miru.
At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.
Kad legneš, nitko te buniti neće; mnogi će tvoju tražiti naklonost.
Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.
A zlikovcima ugasnut će oči, neće im više biti utočišta: izdahnut', bit će jedina im nada."
Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.