Song of Solomon 2

- Ja sam cvijet šaronski, ljiljan u dolu.

Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.

- Što je ljiljan među trnjem, to je prijateljica moja među djevojkama.

Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.

- Što je jabuka među šumskim stablima, to je dragi moj među mladićima; bila sam željna hlada njezina i sjedoh, plodovi njeni slatki su grlu mome.

Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.

Uveo me u odaje vina i pokrio me zastavom ljubavi.

Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.

Okrijepite me kolačima, osvježite jabukama, jer sam bolna od ljubavi.

Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.

Njegova mi je lijeva ruka pod glavom, a desnom me grli.

Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.

- Kćeri jeruzalemske, zaklinjem vas srnama i košutama poljskim, ne budite, ne budite ljubav moju dok sama ne bude htjela!

Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.

Glas dragoga moga! Evo ga, dolazi, prelijeće brda, preskakuje brežuljke.

Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.

Dragi je moj kao srna, on je kao jelenče. Evo ga za našim zidom, gleda kroz prozore, zaviruje kroz rešetke.

Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.

Dragi moj podiže glas i govori mi: "Ustani, dragano moja, ljepoto moja, i dođi,

Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.

jer evo, zima je već minula, kiša je prošla i nestala.

Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.

Cvijeće se po zemlji ukazuje, vrijeme pjevanja dođe i glas se grličin čuje u našem kraju.

Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.

Smokva je izbacila prve plodove, vinograd, u cvatu, miriše. Ustani, dragano moja, ljepoto moja i dođi.

Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.

Golubice moja, u spiljama kamenim, u skrovištima vrletnim, daj da ti vidim lice i da ti čujem glas, jer glas je tvoj ugodan i lice je tvoje krasno."

Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.

Pohvatajte lisice, male lisice što oštećuju vinograde, naše vinograde u cvatu.

Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.

Dragi moj pripada meni, a ja njemu, on pase među ljiljanima.

Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;

Prije nego dan izdahne i sjene se spuste, vrati se, dragi moj: budi lagan kao srna, kao lane na gori Beteru.

Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.