Psalms 78

Poučna pjesma. Asafova. Poslušaj, narode moj, moju nauku, prikloni uho riječima usta mojih!
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
Otvorit ću svoja usta na pouku, iznijet ću tajne iz vremena davnih.
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
Ono što čusmo i saznasmo, što nam kazivahu oci,
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
nećemo kriti djeci njihovoj, predat ćemo budućem koljenu: slavu Jahvinu i silu njegovu i djela čudesna što ih učini.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
Svjedočanstvo podiže on u Jakovu, Zakon postavi u Izraelu, da ono što naredi ocima našim oni djeci svojoj objave,
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
da sazna budući naraštaj, i sinovi koji će se roditi da djeci svojoj kazuju
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
da u Boga ufanje svoje stave i ne zaborave djela Božjih, već da vrše zapovijedi njegove,
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
kako ne bi bili, kao oci njihovi, naraštaj buntovan, prkosan - naraštaj srcem nestalan i duhom Bogu nevjeran.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
Sinovi Efrajimovi, ratnici s lukom, u dan bitke okrenuše leđa.
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
Saveza s Bogom ne održaše i ne htjedoše hoditi po Zakonu njegovu.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
Zaboraviše na djela njegova, na čudesa koja im pokaza.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
Pred njihovim ocima činio je znakove u Egiptu, u Soanskom polju.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
On more razdijeli i njih prevede, vode kao nasip uzdiže.
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
Danju ih vodio oblakom, a svu noć ognjem blistavim.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
U pustinji hrid prolomi i napoji ih obilno kao iz bezdana.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
Iz stijene izbi potoke te izvede vode k'o velike rijeke.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
A oni jednako griješiše, prkosiše Višnjem u pustinji.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
Boga su kušali u srcima svojim ištuć' jela svojoj pohlepnosti.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
Prigovarali su Bogu i pitali: "Može li Gospod stol u pustinji prostrti?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
Eno, udari u hrid, i voda poteče i provreše potoci: a može li dati i kruha, i mesa pružiti svome narodu?"
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
Kad to začu Jahve, gnjevom usplamtje: oganj se raspali protiv Jakova, srdžba se razjari protiv Izraela,
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
jer ne vjerovaše Bogu niti se u njegovu pomoć uzdaše.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
Pa ozgo naredi oblaku i otvori brane nebeske,
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
k'o kišu prosu na njih mÓanu da jedu i nahrani ih kruhom nebeskim.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
Čovjek blagovaše kruh Jakih; on im dade hrane do sitosti.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
Probudi na nebu vjetar istočni i svojom silom južnjak dovede.
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
Prosu na njih mesa k'o prašine i ptice krilatice k'o pijeska morskoga.
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
Padoše usred njihova tabora i oko šatora njihovih.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
Jeli su i nasitili se, želju njihovu on im ispuni.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
Još nisu svoju utažili pohlepu i jelo im još bješe u ustima,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
kad se srdžba Božja na njih raspali: pokosi smrću prvake njihove i mladiće pobi Izraelove.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
Uza sve to griješiše dalje i ne vjerovaše u čudesna djela njegova.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
I skonča im dane jednim dahom i njihova ljeta naglim svršetkom.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
Kad ih ubijaše, tražiše ga i opet pitahu za Boga;
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
spominjahu se da je Bog hridina njihova i Svevišnji njihov otkupitelj.
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
Ali ga opet ustima svojim varahu i jezikom svojim lagahu njemu.
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
Njihovo srce s njime ne bijaše, nit' bijahu vjerni Savezu njegovu.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
A on im milosrdno grijeh praštao i nije ih posmicao; često je gnjev svoj susprezao da ne plane svom jarošću.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
Spominjao se da su pÓut i dah koji odlazi i ne vraća se više.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
Koliko mu prkosiše u pustinji i žalostiše ga u samotnom kraju!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
Sve nanovo iskušavahu Boga i vrijeđahu Sveca Izraelova
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
ne spominjuć' se ruke njegove ni dana kad ih od dušmana izbavi,
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
ni znakova njegovih u Egiptu, ni čudesnih djela u polju Soanskom.
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
U krv im pretvori rijeke i potoke, da ne piju.
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
Posla na njih obade da ih žderu i žabe da ih more.
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
I predade skakavcu žetvu njihovu, i plod muke njihove žderaču.
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
Vinograde im tučom udari, a mrazom smokvike njihove.
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
I predade grÓadu njihova goveda i munjama stada njihova.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
Obori na njih svu žestinu gnjeva svog, jarost, bijes i nevolju: posla na njih anđele nesreće.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
I put gnjevu svojem otvori: ne poštedje im život od smrti, životinje im izruči pošasti.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
Pobi u Egiptu sve prvorođeno, prvence u šatorju Hamovu.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
I povede narod svoj kao ovce i vođaše ih kao stado kroz pustinju.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
Pouzdano ih je vodio te se nisu bojali, a more je prekrilo dušmane njihove.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)
U Svetu zemlju svoju on ih odvede, na bregove što mu ih osvoji desnica.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
Pred njima istjera pogane, konopom im podijeli baštinu, pod šatorjem njihovim naseli plemena izraelska.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
A oni iskušavali i gnjevili Boga Višnjega i nisu držali zapovijedi njegovih.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
Otpadoše, iznevjeriše se k'o oci njihovi, k'o luk nepouzdan oni zatajiše.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
Na gnjev ga nagnaše svojim uzvišicama, na ljubomor navedoše kumirima svojim.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
Bog vidje i gnjevom planu, odbaci posve Izraela.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
I napusti boravište svoje u Šilu, Šator u kojem prebivaše s ljudima.
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
Preda u ropstvo snagu svoju i svoju diku u ruke dušmanske.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
Narod svoj prepusti maču, raspali se na svoju baštinu.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
Mladiće njihove oganj proguta, ne udaše se djevice njihove.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
Svećenici njihovi padoše od mača, ne zaplakaše Óudove njihove.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
Tad se k'o oda sna trgnu Gospodin, k'o ratnik vinom savladan.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
Udari otraga dušmane svoje, sramotu im vječitu zadade.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
On odbaci šator Josipov i Efrajimovo pleme ne odabra,
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
već odabra pleme Judino i goru Sion koja mu omilje.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
Sagradi Svetište k'o nebo visoko, k'o zemlju utemelji ga dovijeka.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
Izabra Davida, slugu svojega, uze ga od torova ovčjih;
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
odvede ga od ovaca dojilica da pase Jakova, narod njegov, Izraela, baštinu njegovu.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
I pasao ih je srcem čestitim i brižljivim rukama vodio.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.