Psalms 71

Tebi si, Jahve, utječem, ne daj da se ikada postidim!

W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.

U pravdi me svojoj spasi i izbavi, prikloni uho k meni i spasi me!

Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoń ku mnie ucha twego, i zachowaj mię.

Budi mi hrid utočišta i čvrsta utvrda spasenja: jer ti si stijena i utvrda moja.

Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził;przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją.

Bože moj, istrgni me iz ruke zlotvora, iz šake silnika i tlačitelja:

Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika;

jer ti si, o Gospode, ufanje moje, Jahve, uzdanje od moje mladosti!

Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.

Na te se oslanjam od utrobe; ti si mi zaštitnik od majčina krila: u te se svagda uzdam.

Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.

Mnogima postadoh čudo, jer ti si mi bio silna pomoć.

Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.

Usta mi bijahu puna tvoje hvale, slaviše te svaki dan!

Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzień sławą twoją.

Ne zabaci me u starosti: kad mi malakšu sile, ne zapusti me!

Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.

Jer govore o meni moji dušmani, i koji me vrebaju složno se svjetuju:

Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem,

"Bog ga je napustio; progonite ga i uhvatite jer nema tko da ga spasi!"

Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.

O Bože, ne stoj daleko od mene, Bože moj, pohitaj mi u pomoć!

Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.

Neka se postide i propadnu koji traže moj život; nek' se sramotom i stidom pokriju koji mi žele nesreću!

Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.

A ja ću se uvijek uzdati, iz dana u dan hvaleć' te sve više.

Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję.

Ustima ću naviještati pravednost tvoju, povazdan pomoć tvoju: jer im ne znam broja.

Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.

Kazivat ću silu Jahvinu, Gospode, slavit ću samo tvoju pravednost.

Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję.

Bože, ti mi bijaše učitelj od mladosti moje, i sve do sada naviještam čudesa tvoja.

Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzień dziwne sprawy twoje.

Ni u starosti, kad posijedim, Bože, ne zapusti me, da kazujem mišicu tvoju naraštaju novom i svima budućima silu tvoju,

A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.

i pravednost tvoju, Bože, koja seže do neba, kojom učini velika djela. Bože, tko je kao ti!

Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie?

Trpljenja mnoga i velika bacio si na me: ali ti ćeš me opet oživiti i opet me podići iz dubine zemlje.

Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.

Povećaj dostojanstvo moje i opet me utješi:

Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.

A ja ću uz harfu slaviti tvoju vjernost, o Bože, svirat ću ti u citaru, Sveče Izraelov!

A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski!

Moje će usne klicati pjevajuć' tebi i moja duša koju si spasio.

Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.

I moj će jezik svagda slaviti pravdu tvoju, jer su postiđeni i posramljeni oni što traže moju nesreću.

Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i hańbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.