Psalms 17

Molitva. Davidova. Počuj, Jahve pravedni, i vapaj mi poslušaj, usliši molitvu iz usta iskrenih!
Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.
Od tebe nek' mi dođe presuda, tvoje oči vide što je pravo.
Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość.
Istraži mi srce, pohodi noću, ognjem me iskušaj, al' u meni nećeš nać' bezakonja. Ne zgriješiše usta moja
Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich.
kao što griješe ljudi: po riječima usta tvojih čuvah putove Zakona.
Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika.
Korak mi čvrsto prionu za tvoje staze, ne zasta mi noga na putima tvojim.
Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.
Zazivam te, Bože, ti ćeš me uslišit': prikloni mi uho i čuj riječi moje.
Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje.
Proslavi na meni dobrotu svoju, ti koji od dušmana izbavljaš one što se utječu desnici tvojoj.
Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej.
Čuvaj me k'o zjenicu oka, sakrij me u sjenu krila svojih
Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię.
od zlotvora što na me nasrću. Dušmani me bijesni opkoljuju,
Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli.
bešćutno srce zatvaraju i ustima zbore naduto,
Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.
Koraci njini sad me okružuju, smjeraju da me na zemlju obore;
Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi.
slični lavu dok se, zinuv, na plijen obara i laviću što vreba u potaji.
Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie.
Ustani, Jahve, presretni ga i obori, od grešnika mi život mačem spasi,
Powstańże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim.
a rukom od ljudi, Gospodine: od ljudi kojih je dio ovaj život, kojima želudac puniš dobrima; kojih su sinovi siti, a djeci daju što im pretekne.
Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.
A ja ću u pravdi gledati lice tvoje, i jednom kad se probudim, sit ću ga se nagledati.
Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.