Psalms 139

Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.

ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.

Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.

Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.

Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.

Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.

Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.

S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.

Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.

Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.

Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.

Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?

Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?

Ako se na nebo popnem, ondje si, ako u Podzemlje legnem, i ondje si.

Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny.

Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj

Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,

i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.

I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.

Reknem li: "Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!" -

Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,

ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.

Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.

Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.

Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.

Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,

Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.

kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.

Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.

Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.

Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.

Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.

Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!

Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.

De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!

Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;

Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.

Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.

Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?

Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?

Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.

Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.

Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:

Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,

pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!

I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.