Psalms 104

Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.