Psalms 102

Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.

Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!

Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

Rekoh: "Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja. [ (Psalms 102:29) Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom. ]

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.