Lamentations 5

5:1

Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

5:2

Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

5:3

Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

5:4

Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

5:5

Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

5:6

Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

5:7

Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

5:8

Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

5:9

Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

5:10

Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

5:11

Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

5:12

Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

5:13

Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

5:14

Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

5:15

Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

5:16

Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

5:17

Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

5:18

zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

5:19

Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

5:20

Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

5:21

Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

5:22

Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?