Job 4

Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

"Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.