Job 24

Zašto Svesilni ne promatra vremena, a dane njegove ne vide mu vjernici?

Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?

Bezbožnici pomiču granice, otimaju stado i pasu ga.

Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.

Sirotama odvode magarca, udovi u zalog vola dižu.

Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.

Siromahe tjeraju sa puta; skrivaju se ubogari zemlje.

Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.

K'o magarci divlji u pustinji zarana idu da plijen ugrabe: pustinja im hrani mališane.

Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.

Po tuđem polju oni pabirče, paljetkuju vinograd opakog.

Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.

Goli noće, nemaju haljine, ni pokrivača protiv studeni.

Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.

Oni kisnu na planinskom pljusku; bez skloništa uz hrid se zbijaju.

Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.

Otkidaju od sise sirotu, ubogom u zalog dijete grabe.

Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.

Goli hode, nemaju haljina; izgladnjeli, tuđe snoplje nose.

Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.

Oni mlina za ulje nemaju; ožednjeli, gaze u kacama.

A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.

Samrtnici hropću iz gradova, ranjenici u pomoć zazivlju. Al' na sve to Bog se oglušuje.

Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.

Ima onih koji mrze svjetlost: ne priznaju njezinih putova niti se staza drže njezinih.

Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.

Za mraka se diže ubojica, kolje ubogog i siromaha. U gluhoj se noći lopov skiće [16a] i u tmini provaljuje kuće.

Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.

Sumrak žudi oko preljubnika: 'Nitko me vidjet neće', kaže on i zastire velom svoje lice.

Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.

[16b]Za vidjela oni se skrivaju, oni neće da za svjetlost znaju.

Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.

Zora im je kao sjena smrtna: kad zarudi, silan strah ih hvata.

Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.

Prije nego svane, on već hitro bježi kloneći se puta preko vinograda. Njegova su dobra prokleta u zemlji.

Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.

K'o što vrućina i žega snijeg upija, tako i Podzemlje proždire grešnike.

Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników.

Zaboravilo ga krilo što ga rodi, ime se njegovo više ne spominje: poput stabla zgromljena je opačina.

Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.

Ženu nerotkinju on je zlostavljao, udovici nije učinio dobra.

Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.

Al' Onaj što snažno hvata nasilnike, ustaje, a njima sva se nada gasi.

Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.

Dade mu sigurnost, i on se pouzda; okom je njegove nadzirao staze.

Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.

Dignu se za kratko, a onda nestanu, ruše se i kao svi drugi istrunu, posječeni kao glave klasovima."

Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.

Nije li tako? Tko će me u laž utjerat'? Tko moje riječi poništiti može?"

A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?